interc. priore 46(?) Romae
|
|
CICERO PAETO S.
|
|
Duabus tuis epistulis respondebo: uni quam quadriduo ante
|
9.15.1.1
|
acceperam a Zetho, alteri quam attulerat Phileros tabellarius.
|
|
Ex prioribus tuis litteris intellexi pergratam tibi esse
|
|
curam meam valetudinis tuae, quam tibi perspectam esse
|
|
gaudeo; sed mihi crede, non perinde ut est reapse ex litteris
|
5
|
perspicere potuisti. nam cum a satis multis (non enim possum
|
|
aliter dicere) et coli me videam et diligi, nemo est illorum
|
|
omnium mihi te iucundior. nam quod me amas, quod id et
|
|
iam pridem et constanter facis, est id quidem magnum atque
|
|
haud scio an maximum, sed tibi commune cum multis; quod
|
10
|
tu ipse tam amandus es tamque dulcis tamque in omni
|
|
genere iucundus, id est proprie tuum. accedunt non
|
2.1
|
Attici sed salsiores quam illi Atticorum Romani veteres
|
|
atque urbani sales. ego autem (existimes licet quidlibet)
|
|
mirifice capior facetiis, maxime nostratibus, praesertim cum
|
|
eas videam primum oblitas †latio†, tum cum in urbem
|
5
|
nostram est infusa peregrinitas, nunc vero etiam bracatis et
|
|
Transalpinis nationibus * * * ut nullum veteris leporis
|
|
vestigium appareat. itaque te cum video, omnis mihi
|
|
Granios, omnis Lucilios, vere ut dicam, Crassos quoque et
|
|
Laelios videre videor. moriar si praeter te quemquam
|
10
|
reliquum habeo in quo possim imaginem antiquae et
|
|
vernaculae festivitatis agnoscere. ad hos lepores cum amor
|
|
erga me tantus accedat, miraris me tanta perturbatione
|
|
valetudinis tuae tam graviter exanimatum fuisse?
|
|
Quod autem altera epistula purgas te non dissuasorem
|
3.1
|
mihi emptionis Neapolitanae fuisse sed auctorem com-
|
|
morationis urbanae, neque ego aliter accepi <et> intellexi
|
|
tamen idem quod his intellego litteris, non existimasse te
|
|
mihi licere, id quod ego arbitrabar, res has non omnino
|
5
|
quidem sed magnam partem relinquere. Catulum mihi narras
|
|
et illa tempora. quid simile? ne mi quidem ipsi tunc placebat
|
|
diutius abesse ab rei publicae custodia; sedebamus enim in
|
|
puppi et clavum tenebamus. nunc autem vix est in sentina
|
|
locus. an minus multa senatus consulta futura putas si ego
|
4.1
|
sim Neapoli? Romae cum sum et urgeo forum senatus
|
|
consulta scribuntur apud amatorem tuum, familiarem meum;
|
|
et quidem, cum in mentem venit, ponor ad scribendum et
|
|
ante audio senatus consultum in Armeniam et Syriam esse
|
5
|
perlatum, quod in meam sententiam factum esse dicatur,
|
|
quam omnino mentionem ullam de ea re esse factam. atque
|
|
hoc nolim me iocari putes. nam mihi scito iam a regibus
|
|
ultimis adlatas esse litteras quibus mihi gratias agant quod
|
|
se mea sententia reges appellaverim, quos ego non modo
|
10
|
reges appellatos sed omnino natos nesciebam.
|
|
Quid ergo est? tamen, quam diu hic erit noster hic prae-
|
5.1
|
fectus moribus, parebo auctoritati tuae. cum vero aberit, ad
|
|
fungos me tuos conferam. domum si habebo, in denos dies
|
|
singulos sumptuariae legis dies conferam; sin autem minus
|
|
invenero quod placeat, decrevi habitare apud te; scio enim
|
5
|
me nihil tibi gratius facere posse. domum Sullanam despera-
|
|
bam iam, ut tibi proxime scripsi, sed tamen non abieci. tu
|
|
velim, ut scribis, cum fabris eam perspicias. si enim nihil est
|
|
in parietibus aut in tecto viti, cetera mihi probabuntur.
|
|