ex. Sext. vel in. Sept.(?) 46 Romae
CICERO PAETO
Non tu homo ridiculus es qui, cum Balbus noster apud te 9.17.1.1
fuerit, ex me quaeras quid de istis municipiis et agris futurum
putem? quasi aut ego quicquam sciam quod iste nesciat aut,
si quid aliquando scio, non ex isto soleam scire! immo vero,
si me amas, tu fac ut sciam quid de nobis futurum sit. 5
habuisti enim in tua potestate ex quo vel ex sobrio vel certe
ex ebrio scire posses. sed ego ista, mi Paete, non quaero;
primum quia de lucro prope iam quadriennium vivimus, si
aut hoc lucrum est aut haec vita, superstitem rei publicae
vivere; deinde quod scire quoque mihi videor quid futurum 10
sit. fiet enim quodcumque volent qui valebunt; valebunt
autem semper arma. satis igitur nobis esse debet quicquid
conceditur. hoc si qui pati non potuit, mori debuit.
  Veientem quidem agrum et Capenatem metiuntur. hoc 2.1
non longe abest a Tusculano; nihil tamen timeo. fruor dum
licet, opto ut semper liceat; si id minus contigerit, tamen,
quoniam ego vir fortis idemque philosophus vivere pul-
cherrimum duxi, non possum eum non diligere cuius 5
beneficio id consecutus sum. qui si cupiat esse rem publicam
qualem fortasse et ille vult et omnes optare debemus, quid
faciat tamen non habet; ita se cum multis colligavit.
  Sed longius progredior; scribo enim ad te. hoc tamen scito, 3.1
non modo me, qui consiliis non intersum, sed ne ipsum
quidem principem scire quid futurum sit; nos enim illi
servimus, ipse temporibus. ita nec ille quid tempora postu-
latura sint nec nos quid ille cogitet scire possumus. 5
  Haec tibi antea non rescripsi, non quo cessator esse 4.1
solerem, praesertim in litteris, sed, cum explorati nihil
haberem, nec tibi sollicitudinem ex dubitatione mea nec
spem ex adfirmatione adferre volui. illud tamen adscribam,
quod est verissimum, me his temporibus adhuc de isto 5
periculo nihil audisse. tu tamen pro tua sapientia debebis
optare optima, cogitare difficillima, ferre quaecumque erunt.