med. Mart. 50(?) Laodiceae
CICERO IMP. PAETO
Summum me ducem litterae tuae reddiderunt. plane 9.25.1.1
nesciebam te tam peritum esse rei militaris; Pyrrhi te libros
et Cineae video lectitasse. itaque obtemperare cogito
praeceptis tuis; hoc amplius, navicularum habere aliquid in
ora maritima. contra equitem Parthum negant ullam 5
armaturam meliorem inveniri posse. sed quid ludimus?
nescis quo cum imperatore tibi negotium sit. Παιδείαν Κύρου,
quam contrieram legendo, totam in hoc imperio explicavi.
sed iocabimur alias coram, ut spero, brevi tempore. 2.1
  Nunc ades ad imperandum, vel ad parendum potius; sic
enim antiqui loquebantur. cum M. Fabio, quod scire te
arbitror, mihi summus usus est valdeque eum diligo cum prop-
ter summam probitatem eius ac singularem modestiam tum 5
quod in iis controversiis quas habeo cum tuis combibonibus
Epicuri<i>s optima opera eius uti soleo. is, cum ad me Laodi- 3.1
ceam venisset mecumque ego eum esse vellem, repente
percussus est atrocissimis litteris, in quibus scriptum erat
fundum Herculanensem a Q. Fabio fratre proscriptum esse,
qui fundus cum eo communis esset. id M. Fabius pergraviter 5
tulit existimavitque fratrem suum, hominem non sapientem,
impulsu inimicorum suorum eo progressum esse.
  Nunc, si me amas, mi Paete, negotium totum suscipe,
molestia Fabium libera. auctoritate tua nobis opus est et
consilio et etiam gratia. noli pati litigare fratres et iudiciis 10
turpibus conflictari. Matonem et Pollionem inimicos habet
Fabius. quid multa? non mehercule tam perscribere possum
quam mihi gratum feceris si otiosum Fabium reddideris. id
ille in te positum esse putat mihique persuadet.