c. finem Apr. 43 in Allobrogibus
|
|
PLANCUS CICERONI
|
|
Immortalis ago tibi gratias agamque dum vivam; nam
|
10.11.1.1
|
relaturum me adfirmare non possum. tantis enim tuis
|
|
officiis non videor mi respondere posse, nisi forte, ut tu
|
|
gravissime disertissimeque scripsisti, ita sensurus es ut me
|
|
referre gratiam putes cum memoria tenebo. si de fili tui
|
5
|
dignitate esset actum, amabilius certe nihil facere potuisses.
|
|
primae tuae sententiae infinitis cum muneribus, posteriores
|
|
ad tempus arbitriumque amicorum meorum compositae,
|
|
oratio adsidua et perpetua de me, iurgia cum obtrectatori-
|
|
bus propter me notissima mihi sunt. non mediocris adhi-
|
10
|
benda mihi est cura ut rei publicae me civem dignum
|
|
tuis laudibus praestem, in amicitia tua memorem atque
|
|
gratum. quod reliquum est, tuum munus tuere et me, si
|
|
quem esse voluisti eum exitu rebusque cognoscis, defende ac
|
|
suscipe.
|
15
|
Cum Rhodanum copias omnis traiecissem fratremque cum
|
2.1
|
tribus millibus equitum praemisissem, ipse iter ad Mutinam
|
|
dirigerem, in itinere de proelio facto Brutoque et Mutina
|
|
obsidione liberatis audivi. animadverti nullum alium recep-
|
|
tum Antonium reliquiasque quae cum eo essent habere nisi
|
5
|
in his partibus, duasque ei spes esse propositas, unam Lepidi
|
|
ipsius, alteram exercitus, quod quaedam pars exercitus non
|
|
minus furiosa est quam qui cum Antonio fuerunt. equitatum
|
|
revocavi, ipse in Allobrogibus constiti, ut proinde ad omnia
|
|
paratus essem ac res me moneret. si nudus hoc se Antonius
|
10
|
confert, facile mi videor per me sustinere posse remque
|
|
publicam ex vestra sententia administrare, quamvis ab
|
|
exercitu Lepidi recipiatur. si vero copiarum aliquid secum
|
|
adducet et si decima legio veterana, quae nostra opera
|
|
revocata cum reliquis est, ad eundem furorem redierit, tamen
|
15
|
ne quid detrimenti fiat dabitur opera a me, idque me
|
|
praestaturum spero dum istinc copiae traiciantur con-
|
|
iunctaeque nobiscum facilius perditos opprimant.
|
|
Hoc tibi spondeo, mi Cicero, neque animum nec dili-
|
3.1
|
gentiam mihi defuturam. cupio mehercules nullam residuam
|
|
sollicitudinem esse; sed si fuerit, nec animo nec bene-
|
|
volentiae nec patientiae cuiusquam pro vobis cedam. do
|
|
quidem ego operam ut etiam Lepidum ad huius rei
|
5
|
societatem incitem, omniaque ei obsequia polliceor si
|
|
modo rem publicam respicere volet. utor in hac re
|
|
adiutoribus interpretibusque fratre meo et Laterense et
|
|
Furnio nostro. non me impedient privatae offensiones quo
|
|
minus pro rei publicae salute etiam cum inimicissimo
|
10
|
consentiam. quod si nihil profecero, nihilo minus maximo
|
|
sum animo, et maiore fortasse cum mea gloria vobis satis
|
|
faciam.
|
|
Fac valeas meque mutuo diligas.
|
|