viii Id. Iun. 43 Cularone
|
|
PLANCUS CICERONI
|
|
Numquam mehercules, mi Cicero, me paenitebit maxima
|
10.23.1.1
|
pericula pro patria subire dum, si quid acciderit mihi,
|
|
a reprehensione temeritatis absim. confiterer imprudentia
|
|
me lapsum si umquam Lepido ex animo credidissem;
|
|
credulitas enim error est magis quam culpa, et quidem in
|
5
|
optimi cuiusque mentem facillime irrepit. sed ego non hoc
|
|
vitio paene sum deceptus; Lepidum enim pulchre noram.
|
|
quid ergo est? pudor me, qui in bello maxime est pericu-
|
|
losus, hunc casum co<e>git subire. nam si uno loco
|
|
essem, verebar ne cui obtrectatorum viderer et nimium
|
10
|
pertinaciter Lepido offensus et mea patientia etiam alere
|
|
bellum.
|
|
Itaque copias prope in conspectum Lepidi Antonique
|
2.1
|
adduxi quadragintaque millium passuum spatio relicto
|
|
consedi, eo consilio ut vel celeriter accedere vel salutariter
|
|
recipere me possem. adiunxi haec in loco eligendo, flumen
|
|
oppositum ut haberem in quo mora transitus esset, Vocontii
|
5
|
sub manu ut essent per quorum loca fideliter mihi pateret
|
|
iter. Lepidus desperato adventu meo, quem non mediocriter
|
|
captabat, se cum Antonio coniunxit a. d. IIII Kal. Iun.,
|
|
eodemque die ad me castra moverunt. viginti millia passuum
|
|
cum abessent, res mihi nuntiata est. dedi operam deum
|
3.1
|
benignitate ut et celeriter me reciperem et hic discessus nihil
|
|
fugae simile haberet, non miles ullus, non eques, non quic-
|
|
quam impedimentorum amitteretur aut ab illis ferventibus
|
|
latronibus interciperetur. itaque prid. Non. Iun. omnis
|
5
|
copias Isaram traieci pontisque quos feceram interrupi, ut
|
|
spatium ad colligendum se homines haberent et ego me interea
|
|
cum collega coniungerem; quem triduo, cum has dabam
|
|
litteras, exspectabam.
|
|
Laterensis nostri et fidem et animum singularem in re<m>
|
4.1
|
publicam semper fatebor. sed certe nimia eius indulgentia in
|
|
Lepidum ad haec pericula perspicienda fecit eum minus
|
|
sagacem. qui quidem, cum in fraudem se deductum videret,
|
|
manus, quas iustius in Lepidi perniciem armasset, sibi
|
5
|
adferre conatus est. in quo casu tamen interpellatus et adhuc
|
|
vivit et dicitur victurus; sed tamen de hoc parum mihi
|
|
certum est.
|
|
Magno cum dolore parricidarum elapsus sum iis. veniebant
|
5.1
|
enim eodem furore in me quo in patriam incitati, iracundias
|
|
autem harum rerum recentis habebant, quod Lepidum
|
|
castigare non destiteram ut exstingueret bellum, quod
|
|
colloquia facta improbabam, quod legatos fide Lepidi missos
|
5
|
ad me in conspectum venire vetueram, quod C. Catium
|
|
Vestinum, tribunum militum, missum ab Antonio ad me cum
|
|
litteris exceperam numeroque hostis habueram. in quo hanc
|
|
capio voluptatem quod certe, quo magis me petiverunt,
|
|
tanto maiorem iis frustratio dolorem attulit.
|
10
|
Tu, mi Cicero, quod adhuc fecisti, idem praesta ut
|
6.1
|
vigilanter nervoseque nos qui stamus in acie subornes. veniat
|
|
Caesar cum copiis quas habet firmissimas, aut, si ipsum
|
|
aliqua res impedit, exercitus mittatur; cuius ipsius magnum
|
|
periculum agitur. quicquid aliquando futurum fuit in castris
|
5
|
perditorum contra patriam, hoc omne iam convenit. pro
|
|
urbis vero salute cur non omnibus facultatibus quas habemus
|
|
utamur? quod si vos istic non defueritis, profecto, quod ad
|
|
me attinet, omnibus rebus abunde rei publicae satis faciam.
|
|
Te quidem, mi Cicero, in dies mehercules habeo cariorem
|
7.1
|
sollicitudinesque meas cottidie magis tua merita exacuunt,
|
|
ne quid aut ex amore aut ex iudicio tuo perdam. opto ut
|
|
mihi liceat iam praesenti pietate meorum officiorum tua
|
|
beneficia tibi facere iucundiora.
|
5
|
VIII Id. Iun. Cularone ex finibus Allobrogum.
|
|