Mai. 43 Romae
CICERO S. D. FURNIO
Si interest, id quod homines arbitrantur, rei publicae te, ut 10.25.1.1
instituisti atque fecisti, navare operam rebusque maximis
quae ad exstinguendas reliquias belli pertinent interesse,
nihil videris melius neque laudabilius neque honestius facere
posse, istamque operam tuam, navitatem, animum in rem 5
publicam celeritati praeturae anteponendam censeo. nolo
enim te ignorare quantam laudem consecutus sis; mihi crede,
proximam Planco, idque ipsius Planci testimonio, praeterea
fama sententiaque omnium.
  Quam ob rem, si quid operis tibi etiam nunc restat, id 2.1
maximo opere censeo persequendum; quid enim honestius,
aut quid honesto anteponendum? sin autem satis factum
officio, rei publicae satis factum putas, celeriter ad comitia,
quoniam mature futura sunt, veniendum censeo, dum modo 5
ne haec ambitiosa festinatio aliquid imminuat eius gloriae
quam consecuti sumus. multi clarissimi viri, cum rei publicae
darent operam, annum petitionis suae non obierunt. quod
eo facilius nobis est quod non est annus hic tibi destinatus,
ut, si aedilis fuisses, post biennium tuus annus esset. nunc 10
nihil praetermittere videbere usitati et quasi legitimi
temporis ad petendum. video autem Planco consule, etsi
etiam sine eo rationes expeditas haberes, tamen splendi-
diorem petitionem tuam, si modo ista ex sententia confecta
essent. 15
  Omnino plura me scribere, cum tuum tantum consilium 3.1
iudiciumque sit, non ita necesse arbitrabar; sed tamen
sententiam meam tibi ignotam esse nolebam. cuius est haec
summa, ut omnia te metiri dignitate malim quam ambitione
maioremque fructum ponere in perpetuitate laudis quam in 5
celeritate praeturae. haec eadem locutus sum domi meae
adhibito Quinto, fratre meo, et Caecina et Calvisio,
studiosissimis tui, cum Dardanus, libertus tuus, interesset.
omnibus probari videbatur oratio mea; sed tu optime
iudicabis. 10