ex. Iun. 43(?)
|
|
M. CICERO S. D. C. FURNIO
|
|
Lectis tuis litteris, quibus declarabas aut omittendos
|
10.26.1.1
|
Narbonensis aut cum periculo dimicandum, illud magis
|
|
timui; quod vitatum non moleste fero. quod de Planci et
|
|
Bruti concordia scribis, in eo vel maximam spem pono
|
|
victoriae. de Gallorum studio, nos aliquando cognoscemus,
|
5
|
ut scribis, cuius id opera maxime excitatum sit; sed iam,
|
|
mihi crede, cognovimus. itaque iucundissimis tuis litteris
|
|
stomachatus sum in extremo. scribis enim, si in Sextilem
|
|
comitia, cito te, sin iam confecta, citius, ne diutius cum
|
|
periculo fatuus sis.
|
10
|
O mi Furni, quam tu tuam causam non nosti, qui alienas
|
2.1
|
tam facile discas! tu nunc candidatum te putas et id cogitas
|
|
ut aut ad comitia curras aut, si iam confecta, domi tuae sis,
|
|
ne cum maximo periculo, ut scribis, stultissimus sis? non
|
|
arbitror te ita sentire; omnis enim tuos ad laudem impetus
|
5
|
novi. quod si ut scribis ita sentis, non magis te quam de te
|
|
iudicium reprehendo meum. te adipiscendi magistratus
|
|
levissimi et divulgatissimi, si ita adipiscare ut plerique,
|
|
praepropera festinatio abducet a tantis laudibus, quibus te
|
|
omnes in caelum iure et vere ferunt? scilicet id agitur, utrum
|
10
|
hac petitione an proxima praetor fias, non ut ita de re
|
|
publica mereare omni honore ut dignissimus iudicere. utrum
|
3.1
|
nescis quam alte ascenderis an pro nihilo id putas? si nescis,
|
|
tibi ignosco, nos in culpa sumus; sin intellegis, ulla tibi est
|
|
praetura vel officio, quod pauci, vel gloria, quam omnes
|
|
sequuntur, dulcior? hac de re et ego et Calvisius, homo magni
|
5
|
iudici tuique amantissimus, te accusamus cottidie. comitia
|
|
tamen, quoniam ex iis pendes, quantum facere possumus,
|
|
quod multis de causis rei publicae arbitramur conducere, in
|
|
Ianuarium mensem protrudimus.
|
|
Vince igitur et vale.
|
10
|