iv vel iii Non. Febr.(?) 43
CICERO TREBONIO S.
Quam vellem ad illas pulcherrimas epulas me Idibus Martiis 10.28.1.1
invitasses! reliquiarum nihil haberemus. at nunc cum iis
tantum negoti est ut vestrum illud divinum <in> rem
publicam beneficium non nullam habeat querelam. quod
vero a te, viro optimo, seductus est tuoque beneficio adhuc 5
vivit haec pestis, interdum, quod mihi vix fas est, tibi
subirascor; mihi enim negoti plus reliquisti uni quam praeter
me omnibus.
  Ut enim primum post Antoni foedissimum discessum
senatus haberi libere potuit, ad illum animum meum reverti 10
pristinum quem tu cum civi acerrimo, patre tuo, in ore et
amore semper habuisti. nam cum senatum a. d. XIII Kal. 2.1
Ian. tribuni pl. vocavissent deque alia re referrent, totam rem
publicam sum complexus egique acerrime senatumque iam
languentem et defessum ad pristinam virtutem consuetudi-
nemque revocavi magis animi quam ingeni viribus. hic dies 5
meaque contentio atque actio spem primum populo Romano
attulit libertatis reciperandae. nec vero ipse postea tempus
ullum intermisi de re publica non cogitandi solum sed
etiam agendi.
  Quod nisi res urbanas actaque omnia ad te perferri 3.1
arbitrarer, ipse perscriberem, quamquam eram maximis
occupationibus impeditus. sed illa cognosces ex aliis, a me
pauca et ea summatim. habemus fortem senatum, consularis
partim timidos, partim male sentientis. magnum damnum 5
factum est in Servio. L. Caesar optime sentit, sed, quod
avunculus est, non acerrimas dicit sententias. consules
egregii, praeclarus D. Brutus, egregius puer Caesar, de quo
spero equidem reliqua; hoc vero certum habeto, nisi ille
veteranos celeriter conscripsisset legionesque duae de 10
exercitu Antoni ad eius se auctoritatem contulissent atque is
oppositus esset terror Antonio, nihil Antonium sceleris, nihil
crudelitatis praeteriturum fuisse.
  Haec tibi, etsi audita esse arbitrabar, volui tamen notiora
esse. plura scribam si plus oti habuero. 15