med. Dec. 44
|
|
M. CICERO S. D. D. BRUTO IMP. COS. DESIG.
|
|
Cum adhibuisset domi meae Lupus me et Libonem et
|
11.7.1.1
|
Servium, consobrinum tuum, quae mea fuerit sententia
|
|
cognosse te ex M. Seio arbitror, qui nostro sermoni interfuit;
|
|
reliqua, quamquam statim Seium Graeceius est subsecutus,
|
|
tamen ex Graeceio poteris cognoscere.
|
5
|
Caput autem est hoc, quod te diligentissime percipere et
|
2.1
|
meminisse volam, ut ne in libertate et salute populi Romani
|
|
conservanda auctoritatem senatus exspectes nondum liberi,
|
|
ne et tuum factum condemnes (nullo enim publico consilio
|
|
rem publicam liberavisti, quo etiam est res illa maior et
|
5
|
clarior) et adulescentem, vel puerum potius, Caesarem
|
|
iudices temere fecisse qui tantam causam publicam privato
|
|
consilio susceperit, denique homines rusticos sed fortissimos
|
|
viros civisque optimos dementis fuisse iudices, primum
|
|
milites veteranos, commilitones tuos, deinde legionem
|
10
|
Martiam, legionem quartam, quae suum consulem hostem
|
|
iudicaverunt seque ad salutem rei publicae defendendam
|
|
contulerunt. voluntas senatus pro auctoritate haberi debet
|
|
cum auctoritas impeditur metu. postremo suscepta tibi
|
3.1
|
causa iam bis est ut non sit integrum, primum Idibus Martiis,
|
|
deinde proxime exercitu novo et copiis comparatis. quam ob
|
|
rem ad omnia ita paratus, ita animatus debes esse, non ut
|
|
nihil facias nisi iussus sed ut ea geras quae ab omnibus summa
|
5
|
cum admiratione laudentur.
|
|