iv vel iii Non. Febr.(?) 43
|
|
CICERO CASSIO S.
|
|
Vellem Idibus Martiis me ad cenam invitasses; profecto
|
12.4.1.1
|
reliquiarum nihil fuisset. nunc me reliquiae vestrae exercent,
|
|
et quidem praeter ceteros me. quamquam egregios consules
|
|
habemus, sed turpissimos consularis; senatum fortem, sed
|
|
infimo quemque honore fortissimum. populo vero nihil
|
5
|
fortius, nihil melius, Italiaque universa, nihil autem foedius
|
|
Philippo et Pisone legatis, nihil flagitiosius. qui cum essent
|
|
missi ut Antonio ex senatus sententia certas res nuntiarent,
|
|
cum ille earum rerum nulli paruisset, ultro ab illo ad nos
|
|
intolerabilia postulata rettulerunt. itaque ad nos concurritur,
|
10
|
factique iam in re salutari populares sumus.
|
|
Sed tu quid ageres, quid acturus, ubi denique esses
|
2.1
|
nesciebam. fama nuntiabat te esse in Syria, auctor erat nemo.
|
|
de Bruto quo propius est eo firmiora videntur esse quae
|
|
nuntiantur. Dolabella valde vituperabatur ab hominibus non
|
|
insulsis quod tibi tam cito succederet, cum tu vixdum XXX
|
5
|
dies in Syria fuisses. itaque constabat eum recipi in Syriam
|
|
non oportere. summa laus et tua et Bruti est quod exercitum
|
|
praeter spem existimamini comparasse. scriberem plura si
|
|
rem causamque nossem. nunc quae scribo scribo ex opinione
|
|
hominum atque fama. tuas litteras avide exspecto.
|
10
|
Vale.
|
|