post iii Non. Febr. 43
|
|
CICERO CASSIO S.
|
|
Hiemem credo adhuc prohibuisse quo minus de te certum
|
12.5.1.1
|
haberemus quid ageres maximeque ubi esses. loquebantur
|
|
omnes tamen (credo, quod volebant) in Syria te esse, habere
|
|
copias. id autem eo facilius credebatur quia simile veri
|
|
videbatur. Brutus quidem noster egregiam laudem est
|
5
|
consecutus. res enim tantas gessit tamque inopinatas ut eae
|
|
cum per se gratae essent tum ornatiores propter celeritatem.
|
|
quod si tu ea tenes quae putamus, magnis subsidiis fulta res
|
|
publica est. a prima enim ora Graeciae usque ad Aegyptum
|
|
optimorum civium imperiis muniti erimus et copiis.
|
10
|
Quamquam, nisi me fallebat, res se sic habebat ut totius
|
2.1
|
belli omne discrimen in D. Bruto positum videretur. qui si,
|
|
ut sperabamus, erupisset Mutina, nihil belli reliqui fore
|
|
videbatur. parvis omnino iam copiis obsidebatur, quod
|
|
magno praesidio Bononiam tenebat Antonius. erat autem
|
5
|
Claternae noster Hirtius, ad Forum Cornelium Caesar,
|
|
uterque cum firmo exercitu, magnasque Romae Pansa copias
|
|
ex dilectu Italiae compararat. hiems adhuc rem geri pro-
|
|
hibuerat. Hirtius nihil nisi considerate, ut mihi crebris litteris
|
|
significat, acturus videbatur. praeter Bononiam, Regium
|
10
|
Lepidi, Parmam totam Galliam tenebamus studiosissimam
|
|
rei publicae. tuos etiam clientis Transpadanos mirifice con-
|
|
iunctos cum causa habebamus. erat firmissimus senatus
|
|
exceptis consularibus, ex quibus unus L. Caesar firmus est et
|
|
rectus. Ser. Sulpici morte magnum praesidium amisimus.
|
3.1
|
reliqui partim inertes, partim improbi. non nulli invident
|
|
eorum laudi quos in re publica probari vident. populi vero
|
|
Romani totiusque Italiae mira consensio est.
|
|
Haec erant fere quae tibi nota esse vellem. nunc autem
|
5
|
opto ut ab istis Orientis partibus virtutis tuae lumen eluceat.
|
|
Vale.
|
|