med. vel ex. Iun. 43
|
|
CICERO CASSIO S.
|
|
Brevitas tuarum litterarum me quoque breviorem in
|
12.9.1.1
|
scribendo facit et, vere ut dicam, non satis occurrit quid
|
|
scribam. nostras enim res in actis perferri ad te certo scio,
|
|
tuas autem ignoramus. tamquam enim clausa sit Asia, sic
|
|
nihil perfertur ad nos praeter rumores de oppresso Dolabella,
|
5
|
satis illos quidem constantis, sed adhuc sine auctore.
|
|
Nos, confectum bellum cum putaremus, repente a Lepido
|
2.1
|
tuo in summam sollicitudinem sumus adducti. itaque tibi
|
|
persuade maximam rei publicae spem in te et in tuis copiis
|
|
esse. firmos omnino exercitus habemus; sed tamen, ut omnia,
|
|
ut spero, prospere procedant, multum interest te venire.
|
5
|
exigua enim spes est rei publicae (nam nullam non libet
|
|
dicere), sed, quaecumque est, ea despondetur anno consulatus
|
|
tui.
|
|
Vale.
|
|