c. xv Kal. Sext. 50 Tarsi
M. CICERO IMP. S. D. †CANINI† SAL<L>USTIO
PRO Q.
Litteras a te mihi <binas> stator tuus reddidit Tarsi a. d. 2.17.1.1
XVI Kal. Sext. his ego ordine, ut videris velle, respondebo.
  De successore meo nihil audivi ne<que> quemquam fore
arbitror. quin ad diem decedam nulla causa est, praesertim
sublato metu Parthico. commoraturum me nusquam sane 5
arbitror. Rhodum Ciceronum causa puerorum accessurum
puto, neque id tamen certum. ad urbem volo quam primum
venire; sed tamen iter meum rei publicae et rerum urba-
narum ratio gubernabit. successor tuus non potest ita matu-
rare ullo modo ut tu me in Asia possis convenire. 10
  De rationibus referendis, non erat incommodum te nullam 2.1
referre, quam tibi scribis a Bibulo fieri potestatem; sed id
vix mihi videris per legem Iuliam facere posse, quam
Bibulus certa quadam ratione non servat, tibi magno opere
servandam censeo. 5
  Quod scribis Apamea praesidium deduci non oportuisse, 3.1
videbam item ceteros existimare molesteque ferebam de ea
re minus commodos sermones malevolorum fuisse. <sed>
Parthi transierint necne praeter te video dubitare neminem.
itaque omnia praesidia, quae magna et firma paraveram, 5
commotus hominum non dubio sermone dimisi.
  Rationes mei quaestoris nec verum fuit me tibi mittere nec 4.1
tamen erant confectae. eas nos Apameae deponere cogita-
bamus. de praeda mea praeter quaestores urbanos, id est
populum Romanum, terruncium nec attigit nec tacturus est
quisquam. Laodiceae me praedes accepturum arbitror omnis 5
pecuniae publicae, ut et mihi et populo cautum sit sine
vecturae periculo. quod scribis ad me de drach<m>um
CCCIↄↄↄ, nihil est quod in isto genere cuiquam possim
commodare. omnis enim pecunia ita tractatur ut praeda
a praefectis, quae autem mihi attributa est a quaestore 10
curetur.
  Quod quaeris quid existimem de legionibus quae decretae 5.1
sunt in Syriam, antea dubitabam venturaene essent; nunc
mihi non est dubium quin, si antea auditum erit otium esse
in Syria, venturae non sint. Marium quidem successorem
tarde video esse venturum, propterea quod senatus ita decrevit 5
ut cum legionibus iret.
  Uni epistulae respondi; venio ad alteram. petis a me ut 6.1
Bibulo te quam diligentissime commendem. in quo mihi
voluntas non deest, sed locus esse videtur tecum expostulandi.
solus enim tu ex omnibus qui cum Bibulo sunt certiorem me
numquam fecisti quam valde Bibuli voluntas a me sine causa 5
abhorreret. permulti enim ad me detulerunt, cum magnus
Antiocheae metus esset et magna spes in me atque in
exercitu meo, solitum dicere quidvis se perpeti malle quam
videri eguisse auxilio meo. quod ego officio quaestorio te
adductum reticere de praetore tuo non moleste ferebam, 10
quamquam quem ad modum tractarere audiebam. ille
autem, cum ad Thermum de Parthico bello scriberet, ad me
litteram numquam misit, ad quem intellegebat eius belli
periculum pertinere. tantum de auguratu fili sui scripsit ad me;
in quo ego misericordia commotus, et quod semper amicissimus 15
Bibulo fui, dedi operam ut ei quam humanissime scriberem.
ille si <in> omnis est malevolus, quod numquam existimavi, 7.1
minus offendor in me; sin autem a me est alienior, nihil tibi
meae litterae proderunt. nam ad senatum quas Bibulus
litteras misit, in iis, quod mihi cum illo erat commune sibi
soli attribuit; se ait curasse ut cum quaestu populi pecunia 5
permutaretur. quod autem meum erat proprium, ut alariis
Transpadanis uti negarem, id etiam populo se remisisse
scribit. quod vero illius erat solius id mecum communicat:
'equitibus auxiliariis' inquit 'cum amplius frumenti postu-
laremus.' illud vero pusilli animi et <in> ipsa malevolentia 10
ieiuni atque inanis, quod Ariobarzanem, quia senatus per me
regem appellavit mihique commendavit, iste in litteris non
regem sed regis Ariobarzanis filium appellat. hoc animo qui
sunt deteriores fiunt rogati. sed tibi morem gessi, litteras ad
eum scripsi. quas cum acceperis, facies quod voles. 15