c. xv Kal. Sext. 50 Tarsi
|
|
M. CICERO IMP. S. D. †CANINI† SAL<L>USTIO
|
|
PRO Q.
|
|
Litteras a te mihi <binas> stator tuus reddidit Tarsi a. d.
|
2.17.1.1
|
XVI Kal. Sext. his ego ordine, ut videris velle, respondebo.
|
|
De successore meo nihil audivi ne<que> quemquam fore
|
|
arbitror. quin ad diem decedam nulla causa est, praesertim
|
|
sublato metu Parthico. commoraturum me nusquam sane
|
5
|
arbitror. Rhodum Ciceronum causa puerorum accessurum
|
|
puto, neque id tamen certum. ad urbem volo quam primum
|
|
venire; sed tamen iter meum rei publicae et rerum urba-
|
|
narum ratio gubernabit. successor tuus non potest ita matu-
|
|
rare ullo modo ut tu me in Asia possis convenire.
|
10
|
De rationibus referendis, non erat incommodum te nullam
|
2.1
|
referre, quam tibi scribis a Bibulo fieri potestatem; sed id
|
|
vix mihi videris per legem Iuliam facere posse, quam
|
|
Bibulus certa quadam ratione non servat, tibi magno opere
|
|
servandam censeo.
|
5
|
Quod scribis Apamea praesidium deduci non oportuisse,
|
3.1
|
videbam item ceteros existimare molesteque ferebam de ea
|
|
re minus commodos sermones malevolorum fuisse. <sed>
|
|
Parthi transierint necne praeter te video dubitare neminem.
|
|
itaque omnia praesidia, quae magna et firma paraveram,
|
5
|
commotus hominum non dubio sermone dimisi.
|
|
Rationes mei quaestoris nec verum fuit me tibi mittere nec
|
4.1
|
tamen erant confectae. eas nos Apameae deponere cogita-
|
|
bamus. de praeda mea praeter quaestores urbanos, id est
|
|
populum Romanum, terruncium nec attigit nec tacturus est
|
|
quisquam. Laodiceae me praedes accepturum arbitror omnis
|
5
|
pecuniae publicae, ut et mihi et populo cautum sit sine
|
|
vecturae periculo. quod scribis ad me de drach<m>um
|
|
CCCIↄↄↄ, nihil est quod in isto genere cuiquam possim
|
|
commodare. omnis enim pecunia ita tractatur ut praeda
|
|
a praefectis, quae autem mihi attributa est a quaestore
|
10
|
curetur.
|
|
Quod quaeris quid existimem de legionibus quae decretae
|
5.1
|
sunt in Syriam, antea dubitabam venturaene essent; nunc
|
|
mihi non est dubium quin, si antea auditum erit otium esse
|
|
in Syria, venturae non sint. Marium quidem successorem
|
|
tarde video esse venturum, propterea quod senatus ita decrevit
|
5
|
ut cum legionibus iret.
|
|
Uni epistulae respondi; venio ad alteram. petis a me ut
|
6.1
|
Bibulo te quam diligentissime commendem. in quo mihi
|
|
voluntas non deest, sed locus esse videtur tecum expostulandi.
|
|
solus enim tu ex omnibus qui cum Bibulo sunt certiorem me
|
|
numquam fecisti quam valde Bibuli voluntas a me sine causa
|
5
|
abhorreret. permulti enim ad me detulerunt, cum magnus
|
|
Antiocheae metus esset et magna spes in me atque in
|
|
exercitu meo, solitum dicere quidvis se perpeti malle quam
|
|
videri eguisse auxilio meo. quod ego officio quaestorio te
|
|
adductum reticere de praetore tuo non moleste ferebam,
|
10
|
quamquam quem ad modum tractarere audiebam. ille
|
|
autem, cum ad Thermum de Parthico bello scriberet, ad me
|
|
litteram numquam misit, ad quem intellegebat eius belli
|
|
periculum pertinere. tantum de auguratu fili sui scripsit ad me;
|
|
in quo ego misericordia commotus, et quod semper amicissimus
|
15
|
Bibulo fui, dedi operam ut ei quam humanissime scriberem.
|
|
ille si <in> omnis est malevolus, quod numquam existimavi,
|
7.1
|
minus offendor in me; sin autem a me est alienior, nihil tibi
|
|
meae litterae proderunt. nam ad senatum quas Bibulus
|
|
litteras misit, in iis, quod mihi cum illo erat commune sibi
|
|
soli attribuit; se ait curasse ut cum quaestu populi pecunia
|
5
|
permutaretur. quod autem meum erat proprium, ut alariis
|
|
Transpadanis uti negarem, id etiam populo se remisisse
|
|
scribit. quod vero illius erat solius id mecum communicat:
|
|
'equitibus auxiliariis' inquit 'cum amplius frumenti postu-
|
|
laremus.' illud vero pusilli animi et <in> ipsa malevolentia
|
10
|
ieiuni atque inanis, quod Ariobarzanem, quia senatus per me
|
|
regem appellavit mihique commendavit, iste in litteris non
|
|
regem sed regis Ariobarzanis filium appellat. hoc animo qui
|
|
sunt deteriores fiunt rogati. sed tibi morem gessi, litteras ad
|
|
eum scripsi. quas cum acceperis, facies quod voles.
|
15
|