ex. Iun. vel in. Quint. 51 Athenis
|
|
M. CICERO S. D. C. MEMMIO
|
|
Etsi non satis mihi constiterat cum aliquane animi mei
|
13.1.1.1
|
molestia an potius libenter te Athenis visurus essem, quod
|
|
iniuria quam accepisti dolore me adficeret, sapientia tua qua
|
|
fers iniuriam laetitia, tamen vidisse te mallem; nam quod est
|
|
molestiae non sane multo levius est cum te non video, quod
|
5
|
esse potuit voluptatis certe, si vidissem te, plus fuisset. itaque
|
|
non dubitabo dare operam ut te videam, cum id satis
|
|
commode facere potero. interea quod per litteras et agi tecum
|
|
et, ut arbitror, confici potest, agam nunc, ac te illud primum
|
2.1
|
rogabo, ne quid invitus mea causa facias, sed id quod mea
|
|
intelleges multum, tua nullam in partem interesse ita mihi
|
|
des si tibi ut id libenter facias ante persuaseris.
|
|
Cum Patrone Epicurio mihi omnia sunt, nisi quod in
|
5
|
philosophia vehementer ab eo dissentio. sed et initio Romae,
|
|
cum te quoque et tuos omnis observabat, me coluit in primis
|
|
et nuper, cum ea quae voluit de suis commodis et praemiis
|
|
consecutus est, me habuit suorum defensorum et amicorum
|
|
fere principem et iam a Phaedro, qui nobis cum pueri
|
10
|
essemus, ante quam Philonem cognovimus, valde ut philo-
|
|
sophus, postea tamen ut vir bonus et suavis et officiosus
|
|
probabatur, traditus mihi commendatusque est.
|
|
Is igitur Patro cum ad me Romam litteras misisset, uti te
|
3.1
|
sibi placarem peteremque ut nescio quid illud Epicuri
|
|
parietinarum sibi concederes, nihil scripsi ad te ob eam rem
|
|
quod aedificationis tuae consilium commendatione mea
|
|
nolebam impediri. idem, ut veni Athenas, cum idem ut ad te
|
5
|
scriberem rogasset, ob eam causam impetravit quod te
|
|
abiecisse illam aedificationem constabat inter omnis amicos
|
|
tuos. quod si ita est et si iam tua plane nihil interest, velim,
|
4.1
|
si qua offensiuncula facta est animi tui perversitate aliquorum
|
|
(novi enim gentem illam), des te ad lenitatem vel propter
|
|
summam <tuam> humanitatem vel etiam honoris mei causa.
|
|
equidem, si quid ipse sentiam quaeris, nec cur ille tanto
|
5
|
opere contendat video nec cur tu repugnes, nisi tamen multo
|
|
minus tibi concedi potest quam illi laborare sine causa.
|
|
quamquam Patronis et orationem et causam tibi cognitam
|
|
esse certo scio; honorem, officium, testamentorum ius,
|
|
Epicuri auctoritatem, Phaedri obtestationem, sedem, domi-
|
10
|
cilium, vestigia summorum hominum sibi tuenda esse dicit.
|
|
totam hominis vitam rationemque quam sequitur in
|
|
philosophia derideamus licet si hanc eius contentionem
|
|
volumus reprehendere. sed mehercules, quoniam illi cete-
|
|
risque quos illa delectant non valde inimici sumus, nescio an
|
15
|
ignoscendum sit huic si tanto opere laborat; in quo etiam si
|
|
peccat, magis ineptiis quam improbitate peccat.
|
|
Sed ne plura (dicendum enim aliquando est), Pomponium
|
5.1
|
Atticum sic amo ut alterum fratrem. nihil est illo mihi nec
|
|
carius nec iucundius. is (non quo sit ex istis; est enim omni
|
|
liberali doctrina politissimus, sed valde diligit Patronem,
|
|
valde Phaedrum amavit) sic a me hoc contendit, homo
|
5
|
minime ambitiosus, minime in rogando molestus, ut nihil
|
|
umquam magis, nec dubitat quin ego a te nutu hoc consequi
|
|
possem etiam si aedificaturus esses. nunc vero, si audierit te
|
|
aedificationem deposuisse neque tamen me a te impetrasse,
|
|
non te in me illiberalem sed me in se neglegentem putabit.
|
10
|
quam ob rem peto a te ut scribas ad tuos posse tua voluntate
|
|
decretum illud Areopagitarum, quem ὑπομνηματισμὸν illi
|
|
vocant, tolli.
|
|
Sed redeo ad prima. prius velim tibi persuadeas ut hoc mea
|
6.1
|
causa libenter facias quam ut facias. sic tamen habeto, si
|
|
feceris quod rogo, fore mihi gratissimum.
|
|
Vale.
|
|