xiv Kal. Febr.(?) 56
<M. CICERO S. D. P. LENTULO PRO COS.>
A. d. XVI Kal. Febr. cum in senatu pulcherrime staremus, 1.4.1.1
quod iam illam sententiam Bibuli de tribus legatis pridie eius
diei fregeramus, unumque certamen esset relictum sententia
Volcaci, res ab adversariis nostris extracta est variis calumniis.
causam enim frequenti senatu non magna varietate magnaque 5
invidia eorum qui a te causam regiam alio traferebant
obtinebamus. eo die acerbum habuimus Curionem, Bibulum
multo iustiorem, paene etiam amicum. Caninius et Cato
negarunt se legem ullam ante comitia esse laturos. senatus
haberi ante Kal. Febr. per legem Pupiam, id quod scis, non 10
potest, neque mense Februario toto nisi perfectis aut reiectis
legationibus. haec tamen opinio est populi Romani, a tuis 2.1
invidis atque obtrectatoribus nomen inductum fictae
religionis <idque susceptum ab aliis> non tam ut te impediret
quam ut ne quis propter exercitus cupiditatem Alexandream
vellet ire. dignitatis autem tuae nemo est qui<n> existimet 5
habitam esse rationem ab senatu. nemo est enim quin sciat,
quo minus discessio fieret, per adversarios tuos esse factum;
qui nunc populi nomine, re autem vera sceleratissimo
tribunorum pl. latrocinio si quae conabuntur agere, satis
i<a>m provisum est ut ne quid salvis auspiciis aut legibus aut 10
etiam sine vi agere possent.
  Ego neque de meo studio neque de non nullorum iniuria 3.1
scribendum mihi esse arbitror. quid enim aut me ostentem,
qui, si vitam pro tua dignitate profundam, nullam partem
videar meritorum tuorum adsecutus, aut de aliorum iniuriis
querar, quod sine summo dolore facere non possum? ego tibi 5
a vi, hac praesertim imbecillitate magistratuum, praestare
nihil possum; vi excepta, possum confirmare te et senatus
et populi Romani summo studio amplitudinem tuam
retenturum.