ex. Mai. 51 Brundisii
CICERO S. D. APPIO PULCHRO
A. d. XI Kal. Iun. Brundisium cum venissem, Q. Fabi<us 3.3.1.1
Vergili>anus, legatus tuus, mihi praesto fuit eaque me ex tuis
mandatis monuit quae non mihi, ad quem pertinebant, sed
universo senatui venerant in mentem, praesidio firmiore opus
esse ad istam provinciam; censebant enim omnes fere ut in 5
Italia supplementum meis et Bibuli legionibus scriberetur.
id cum Sulpicius consul passurum se negaret, multa nos
quidem questi sumus, sed tantus consensus senatus fuit ut
mature proficisceremur parendum ut fuerit, itaque fecimus.
  Nunc, quod a te petii litteris iis quas Romae tabellariis 10
tuis dedi, velim tibi curae sit ut, quae successori con-
iunctissimo et amicissimo commodare potest is qui provinciam
tradit, ut ea pro nostra consociatissima voluntate cura ac
diligentia tua complectare, ut omnes intellegant nec me
benevolentiori cuiquam succedere nec te amiciori potuisse 15
provinciam tradere.
  Ex iis litteris quarum ad me exemplum misisti, quas in 2.1
senatu recitari voluisti, sic intellexeram, permultos a te
milites esse dimissos; sed mihi Fabius idem demonstravit te id
cogitasse facere, sed, cum ipse a te discederet, integrum
militum numerum fuisse. id si ita est, pergratum mihi feceris 5
si istas exiguas copias quas habuisti quam minime im-
minueris. qua de re senatus consulta quae facta sunt ad te
missa esse arbitror. equidem pro eo quanti te facio quicquid
feceris approbabo, sed te quoque confido ea facturum quae
mihi intelleges maxime esse accommodata. 10
  Ego C. Pomptinum, legatum meum, Brundisii exspectabam
eumque ante Kal. Iun. Brundisium venturum arbitrabar.
quo cum venerit, quae primum navigandi nobis facultas
data erit, utemur.