med. Febr.(?) 50 Laodiceae
|
|
CICERO S. D. APPIO PULCHRO
|
|
Pluribus verbis ad te scribam cum plus oti nactus ero. haec
|
3.7.1.1
|
scripsi subito, cum Bruti pueri Laodiceae me convenissent et
|
|
se Romam properare dixissent. itaque nullas iis praeterquam
|
|
ad te et ad Brutum dedi litteras.
|
|
Legati Appiani mihi volumen a te plenum querelae
|
2.1
|
iniquissimae reddiderunt, quod eorum aedificationem litteris
|
|
meis impedissem. eadem autem epistula petebas ut eos quam
|
|
primum, ne in hiemem inciderent, ad facultatem aedificandi
|
|
liberarem, et simul peracute querebare quod eos tributa
|
5
|
exigere vetarem prius quam ego re cognita permisissem. genus
|
|
enim quoddam fuisse impediendi, cum ego cognoscere non
|
|
<possem> nisi cum ad hiemem me ex Cilicia recepissem.
|
|
Ad omnia accipe et cognosce aequitatem expostulationis
|
3.1
|
tuae. primum, cum ad me aditum esset ab iis qui dicerent
|
|
a se intolerabilia tributa exigi, quid habuit iniquitatis me
|
|
scribere ne facerent ante quam ego rem causamque cognos-
|
|
sem? non poteram, credo, ante hiemem; sic enim scribis.
|
5
|
quasi vero ad cognoscendum ego ad illos, non illi ad me
|
|
venire debuerint! 'tam longe?' inquis. quid? cum dabas iis
|
|
litteras per quas mecum agebas ne eos impedirem quo
|
|
minus ante hiemem aedificarent, non eos ad me venturos
|
|
arbitrabare? tametsi id quidem fecerunt ridicule; quas enim
|
10
|
litteras adferebant ut opus aestate facere possent, eas mihi
|
|
post brumam reddiderunt. sed scito et multo pluris esse qui
|
|
de tributis recusent quam qui exigi velint et me tamen quod
|
|
te velle existimem esse facturum. de Appianis hactenus.
|
|
A Pausania, Lentuli liberto, accenso meo, audivi cum
|
4.1
|
diceret te secum esse questum quod tibi obviam non prodis-
|
|
sem. scilicet contempsi te, nec potest fieri me quicquam
|
|
superbius! cum puer tuus ad me secunda fere vigilia venisset
|
|
isque te ante lucem Iconium mihi venturum nuntiasset
|
5
|
incertumque utra via, cum essent duae, altera <A.> Varronem,
|
|
tuum familiarissimum, altera Q. Leptam, praefectum fabrum
|
|
meum, tibi obviam misi. mandavi utrique eorum ut a te ad
|
|
me recurrerent ut tibi obviam prodire possem. currens Lepta
|
|
venit mihique nuntiavit te iam castra praetergressum esse.
|
10
|
confestim Iconium veni. cetera iam tibi nota sunt. an ego
|
|
tibi obviam non prodirem, primum Ap. Claudio, deinde
|
|
imperatori, deinde more maiorum, deinde, quod caput est,
|
|
amico, qui in isto genere multo etiam ambitiosius facere
|
|
soleam quam honos meus et dignitas postulat? sed haec
|
5.1
|
hactenus. illud idem Pausania dicebat te dixisse: 'quidni?
|
|
Appius Lentulo, Lentulus Ampio processit obviam, Cicero
|
|
Appio noluit.' quaeso, etiamne tu has ineptias, homo mea
|
|
sententia summa prudentia, multa etiam doctrina, plurimo
|
5
|
rerum usu, addo urbanitatem, quae est virtus ut Stoici
|
|
rectissime putant? ullam Appietatem aut Lentulitatem
|
|
valere apud me plus quam ornamenta virtutis existimas? cum
|
|
ea consecutus nondum eram quae sunt hominum opinionibus
|
|
amplissima, tamen ista vestra nomina numquam sum admi-
|
10
|
ratus; viros eos qui ea vobis reliquissent magnos arbitrabar.
|
|
postea vero quam ita et cepi et gessi maxima imperia ut
|
|
mihi nihil neque ad honorem neque ad gloriam acquirendum
|
|
putarem, superiorem quidem numquam, sed parem vobis me
|
|
speravi esse factum. nec mehercule aliter vidi existimare vel
|
15
|
Cn. Pompeium, quem omnibus qui umquam fuerunt, vel
|
|
P. Lentulum, quem mihi ipsi antepono. tu si aliter existimas,
|
|
nihil errabis si paulo diligentius, ut quid sit εὐγένεια [quid
|
|
sit nobilitas] intellegas, Athenodorus, Sandonis filius, quid
|
|
de his rebus dicat attenderis.
|
20
|
Sed ut ad rem redeam, me tibi non amicum modo verum
|
6.1
|
etiam amicissimum existimes velim. profecto omnibus meis
|
|
officiis efficiam ut ita esse vere possis iudicare. tu autem si id
|
|
agis ut minus mea causa, dum ego absim, debere videaris
|
|
quam ego tua laborarim, libero te ista cura:
|
5
|
'πάρ’ ἔμοιγε καὶ ἄλλοι
|
|
οἵ κέ με τιμήσουσι, μάλιστα δὲ μητίετα Ζεύς.'
|
|
si autem natura es φιλαίτιος, illud non perficies, quo minus
|
|
tua causa velim; hoc adsequere ut, quam in partem tu
|
|
accipias, minus laborem.
|
10
|
Haec ad te scripsi liberius fretus conscientia offici mei
|
|
benevolentiaeque, quam a me certo iudicio susceptam,
|
|
quoad tu voles, conservabo.
|
|