x vel ix Kal. Oct. 51 in castris ad Cybistra
|
|
M. TULLIUS M. F. CICERO PRO COS. S. D. COS. PR.
|
|
TR. PL. SENATUI
|
|
S. v. v. b. e. e. q. v.
|
15.2.1.1
|
Cum prid. Kal. Sext. in provinciam venissem neque
|
|
maturius propter itinerum et navigationum difficultatem
|
|
venire potuissem, maxime convenire officio meo reique
|
|
publicae conducere putavi parare ea quae ad exercitum
|
5
|
quaeque ad rem militarem pertinerent. quae cum essent
|
|
a me cura magis et diligentia quam facultate et copia con-
|
|
stituta nuntiique et litterae de bello a Parthis in provinciam
|
|
Syriam illato cottidie fere adferrentur, iter mihi faciendum
|
|
per Lycaoniam et per Isauros et per Cappadociam arbitratus
|
10
|
sum. erat enim magna suspicio Parthos, si ex Syria egredi
|
|
atque irrumpere in meam provinciam conarentur, iter eo[s]
|
|
per Cappadociam, quod ea maxime pateret, esse facturos.
|
|
Itaque cum exercitu per Cappadociae partem eam quae
|
2.1
|
cum Cilicia continens est iter feci castraque ad Cybistra,
|
|
quod oppidum est ad montem Taurum, locavi, ut Art<a>-
|
|
vasdes, rex Armenius, quocumque animo esset, sciret non
|
|
procul a suis finibus exercitum populi Romani esse, et
|
5
|
Deiotarum, fidelissimum regem atque amicissimum rei
|
|
publicae nostrae, maxime coniunctum haberem, cuius et
|
|
consilio et opibus adiuvari posset res publica.
|
|
Quo cum in loco castra haberem equitatumque in
|
3.1
|
Ciliciam misissem, ut et meus adventus iis civitatibus quae
|
|
in ea parte essent nuntiatus firmiores animos omnium faceret
|
|
et ego mature quid ageretur in Syria scire possem, tempus
|
|
eius tridui quod in iis castris morabar in magno officio et
|
5
|
necessario mihi ponendum putavi. cum enim vestra aucto-
|
4.1
|
ritas intercessisset ut ego regem Ariobarzanem Eusebem et
|
|
Philorhomaeum tuerer eiusque regis salutem et incolumi-
|
|
tatem regnumque defenderem, regi regnoque praesidio
|
|
essem, adiunxissetisque salutem eius regis populo senatuique
|
5
|
magnae curae esse, quod nullo umquam de rege decretum
|
|
esset a nostro ordine, existimavi me iudicium vestrum ad
|
|
regem deferre debere eique praesidium meum et fidem et
|
|
diligentiam polliceri, ut, quoniam salus ipsius, incolumitas
|
|
regni mihi commendata esset a vobis, diceret si quid vellet.
|
10
|
Quae cum essem in consilio meo cum rege locutus, initio
|
5.1
|
ille orationis suae vobis maximas, ut debuit, deinde etiam
|
|
mihi gratias egit, quod ei permagnum et perhonorificum
|
|
videbatur senatui populoque Romano tantae curae esse
|
|
salutem suam meque tantam diligentiam adhibere ut et mea
|
5
|
fides et commendationis vestrae auctoritas perspici posset.
|
|
atque ille primo, quod mihi maximae laetitiae fuit, ita
|
|
mecum locutus est ut nullas insidias neque vitae suae neque
|
|
regno diceret se aut intellegere fieri aut etiam suspicari. cum
|
|
ego ei gratulatus essem idque me gaudere dixissem et tamen
|
10
|
adulescentem essem cohortatus ut recordaretur casum illum
|
|
interitus paterni et vigilanter se tueretur atque admonitu
|
|
senatus consuleret saluti suae, tum a me discessit in oppidum
|
|
Cybistra.
|
|
Postero autem die cum Ariarathe, fratre suo, et cum pater-
|
6.1
|
nis amicis maioribus natu ad me in castra venit pertur-
|
|
batusque et flens, cum idem et frater faceret et amici,
|
|
meam fidem, vestram commendationem implorare coepit.
|
|
cum admirarer quid accidisset novi, dixit ad se indicia
|
5
|
manifestarum insidiarum esse delata, quae essent ante adven-
|
|
tum meum occultata, quod ii qui ea patefacere possent
|
|
propter metum reticuissent. eo autem tempore spe mei
|
|
praesidi compluris ea quae scirent audacter ad se detulisse;
|
|
in iis amantissimum sui, summa pietate praeditum fratrem
|
10
|
dicere (ea quae is me quoque audiente dicebat) se sollicitatum
|
|
esse ut regnare vellet; id vivo fratre suo accidere non
|
|
potuisse; se tamen ante illud tempus eam rem numquam in
|
|
medium propter periculi metum protulisse. quae cum esset
|
|
locutus, monui regem ut omnem diligentiam ad se con-
|
15
|
servandum adhiberet, amicosque [in] patris eius atque avi
|
|
iudicio probatos hortatus sum regis sui vitam docti casu
|
|
acerbissimo patris eius omni cura custodiaque defenderent.
|
|
Cum rex a me equitatum cohortisque de exercitu meo
|
7.1
|
postularet, etsi intellegebam vestro senatus consulto non
|
|
modo posse me id facere sed etiam debere, tamen, cum res
|
|
publica postularet propter cottidianos ex Syria nuntios ut
|
|
quam primum exercitum ad Ciliciae fines adducerem,
|
5
|
cumque mihi rex patefactis iam insidiis non egere exercitu
|
|
populi Romani sed posse <se> suis opibus defendere videretur,
|
|
illum cohortatus sum ut in sua vita conservanda primum
|
|
regnare disceret; a quibus perspexisset sibi insidias paratas,
|
|
in eos uteretur iure regio; poena adficeret eos quos necesse
|
10
|
esset, reliquos metu liberaret; praesidio exercitus mei ad
|
|
eorum qui in culpa essent timorem potius quam ad con-
|
|
tentionem uteretur; fore autem ut omnes, quoniam senatus
|
|
consultum nossent, intellegerent me regi, si opus esset, ex
|
|
auctoritate vestra praesidio futurum.
|
15
|
Ita confirmato illo ex eo loco castra movi. iter in Ciliciam
|
8.1
|
facere institui, cum hac opinione e Cappadocia discederem
|
|
ut consilio vestro, casu incredibili ac paene divino regem,
|
|
quem vos honorificentissime appellassetis nullo postulante
|
|
quemque meae fidei commendassetis et cuius salutem
|
5
|
magnae vobis curae esse decressetis, meus adventus praesen-
|
|
tibus insidiis liberarit. quod ad vos a me scribi non alienum
|
|
putavi, <ut> intellegeretis ex iis quae paene acciderunt vos
|
|
multo ante ne ea acciderent providisse, eoque vos studiosius
|
|
feci certiores quod in rege Ariobarzane ea mihi signa videor
|
10
|
virtutis, ingeni, fidei benevolentiaeque erga vos perspexisse
|
|
ut non sine causa tantam curam in eius vos salutem
|
|
diligentiamque videamini contulisse.
|
|