Sept. 46(?)
M. CICERO TREBIANO S.
Ego quanti te faciam semperque fecerim quantique me a te 6.10a.1.1
fieri intellexerim sum mihi ipse testis. nam et consilium tuum,
vel casus potius, diutius in armis civilibus commorandi
semper mihi magno dolori fuit et hic eventus, quod tardius
quam est aequum et quam ego vellem reciperas fortunam et 5
dignitatem tuam, mihi non minori curae est quam tibi
semper fuerunt casus mei. itaque et Postumuleno et Sestio et
saepissime Attico nostro proximeque Theudae, liberto tuo,
totum me patefeci et haec iis singulis saepe dixi, quacumque
re possem, me tibi et liberis tuis satis facere cupere; idque tu 10
ad tuos velim scribas, haec quidem certe quae in potestate
mea sunt, ut operam, consilium, rem, fidem meam sibi ad
omnis res paratam putent. si auctoritate et gratia tantum 2.1
possem quantum in ea re publica de qua ita meritus sum
posse deberem, tu quoque is esses qui fuisti, cum omni gradu
amplissimo dignissimus tum certe ordinis tui facile princeps.
sed quoniam eodem tempore eademque de causa nostrum 5
uterque cecidit, tibi et illa polliceor quae supra scripsi,
quae sunt adhuc mea, et ea quae praeterea videor mihi ex
aliqua parte retinere tamquam ex reliquiis pristinae digni-
tatis. neque enim ipse Caesar, ut multis rebus intellegere
potui, est alienus a nobis et omnes fere familiarissimi eius 10
casu devincti magnis meis veteribus officiis me diligenter
observant et colunt. itaque, si qui mihi erit aditus de tuis
fortunis, id est de tua incolumitate, in qua sunt omnia,
agendi, quod quidem cottidie magis ex eorum sermonibus
adducor ut sperem, agam per me ipse et moliar. 15
  Singula persequi non est necesse; universum studium 3.1
meum et benevolentiam ad te defero. sed magni [mea]
interest hoc tuos omnis scire, quod tuis litteris fieri potest ut
intellegant, omnia Ciceronis patere Trebiano. hoc eo pertinet
ut nihil existiment esse tam difficile quod non pro te mihi 5
susceptum iucundum sit futurum.