xvii Kal. Sept.(?) 51 inter Synnada et Philomelium
|
|
CICERO ATTICO SAL.
|
|
Etsi in ipso itinere et via discedebant publicanorum tabel-
|
5.16.1.1
|
larii et eramus in cursu, tamen surripiendum aliquid putavi
|
|
spati, ne me immemorem mandati tui putares. itaque sub-
|
|
sedi in ipsa via, dum haec, quae longiorem desiderant
|
|
orationem, summatim tibi perscriberem.
|
5
|
Maxima exspectatione in perditam et plane eversam in
|
2.1
|
perpetuum provinciam nos venisse scito prid. Kal. Sext.,
|
|
moratos triduum Laodiceae, triduum Apameae, totidem dies
|
|
Synnade. audivimus nihil aliud nisi imperata ἐπικεφάλια
|
|
solvere non posse, ὠνὰς omnium venditas, civitatum gemitus,
|
5
|
ploratus, monstra quaedam non hominis sed ferae nescio
|
|
cuius immanis. quid quaeris? taedet omnino eos vitae.
|
|
levantur tamen miserae civitates quod nullus fit sumptus
|
3.1
|
in nos neque in legatos neque in quaestorem neque in quem-
|
|
quam. scito non modo nos faenum aut quod e lege Iulia dari
|
|
solet non accipere sed ne ligna quidem, nec praeter quattuor
|
|
lectos et tectum quemquam accipere quicquam, multis locis ne
|
5
|
tectum quidem et in tabernaculo manere plerumque. itaque
|
|
incredibilem in modum concursus fiunt ex agris, ex vicis,
|
|
ex <oppidis> omnibus; et omnes mehercule etiam adventu
|
|
nostro reviviscunt, iustitia, abstinentia, clementia tui Ciceronis
|
|
<cogn>ita, quae opiniones omnium superavit.
|
10
|
Appius ut audivit nos venire, in ultimam provinciam se
|
4.1
|
coniecit Tarsum usque. ibi forum agit. de Partho silentium
|
|
est, sed tamen concisos equites nostros a barbaris nuntiabant
|
|
ii qui veniebant. Bibulus ne cogitabat quidem etiam nunc
|
|
in provinciam suam accedere; id autem facere ob eam causam
|
5
|
dicebant, quod tardius vellet decedere. nos in castra propera-
|
|
bamus, quae aberant bidui.
|
|