vi Kal. Febr. 61 (§6)
|
|
CICERO ATTICO SAL.
|
|
Accepi tuas tris iam epistulas, unam a M. Cornelio quam a
|
1.13.1.1
|
Tribus ei Tabernis, ut opinor, dedisti, alteram quam mihi
|
|
Canusinus tuus hospes reddidit, tertiam quam, ut scribis, iam
|
|
ora soluta de phaselo dedisti; quae fuerunt omnes, <ut> rheto-
|
|
rum pueri loquuntur, cum humanitatis sparsae sale tum insignes
|
5
|
amoris notis. quibus epistulis sum equidem abs te lacessitus ad
|
|
rescribendum, sed idcirco sum tardior quod non invenio fide-
|
|
lem tabellarium. quotus enim quisque est qui epistulam paulo
|
|
graviorem ferre possit nisi eam perlectione relevarit? accedit eo
|
|
quod mihi non, ut quisque in Epirum proficiscitur<, ita ad te
|
10
|
proficisci videtur>. ego enim te arbitror caesis apud Amal-
|
|
theam tuam victumeis statim esse ad Sicyonem oppugnandum
|
|
profectum, neque tamen id ipsum certum habeo, quando ad
|
|
Antonium proficiscare aut quid in Epiro temporis ponas. ita
|
|
neque Achaicis hominibus neque Epiroticis paulo liberiores
|
15
|
litteras committere audeo.
|
|
Sunt autem post discessum a me tuum res dignae litteris
|
2.1
|
nostris, sed non committendae eius modi periculo ut aut
|
|
interire aut aperiri aut intercipi possint. primum igitur scito
|
|
primum me non esse rogatum sententiam praepositumque
|
|
esse nobis pacificatorem Allobrogum, idque admurmurante
|
5
|
senatu neque me invito esse factum. sum enim et ab observando
|
|
homine perverso liber et ad dignitatem in re publica retinendam
|
|
contra illius voluntatem solutus, et ille secundus in dicendo
|
|
locus habet auctoritatem paene principis, voluntatem non nimis
|
|
devinctam beneficio consulis. tertius est Catulus, quartus, si
|
10
|
etiam hoc quaeris, Hortensius. consul autem ipse parvo animo
|
|
et pravo tamen, cavillator genere illo moroso quod etiam sine
|
|
dicacitate ridetur, facie magis quam facetiis ridiculus, nihil agens
|
|
in re publica, seiunctus ab optimatibus, a quo nihil speres boni rei
|
|
publicae quia non vult, nihil metuas mali quia non audet. eius
|
15
|
autem collega et in me perhonorificus et partium studiosus ac
|
|
defensor bonarum. qui nunc leviter inter se dissident, sed
|
3.1
|
vereor ne hoc quod infectum est serpat longius. credo enim te
|
|
audisse, cum apud Caesarem pro populo fieret, venisse eo
|
|
muliebri vestitu virum, idque sacrificium cum virgines in-
|
|
staurassent, mentionem a Q. Cornificio in senatu factam (is
|
5
|
fuit princeps, ne tu forte aliquem nostrum putes); postea rem
|
|
ex senatus consulto ad virgines atque pontifices relatam idque
|
|
ab iis nefas esse decretum; deinde ex senatus consulto consules
|
|
rogationem promulgasse; uxori Caesarem nuntium remisisse.
|
|
in hac causa Piso amicitia P. Clodi ductus operam dat ut ea
|
10
|
rogatio quam ipse fert, et fert ex senatus consulto et de religione,
|
|
antiquetur. Messalla vehementer adhuc agit <et> severe. boni
|
|
viri precibus Clodi removentur a causa, operae comparantur.
|
|
nosmet ipsi, qui Lycurgei a principio fuissemus, cottidie de-
|
|
mitigamur. instat et urget Cato. quid multa? vereor ne haec
|
15
|
†iniecta† a bonis, defensa ab improbis magnorum rei publicae
|
|
malorum causa sit.
|
|
Tuus autem ille amicus (scin quem dicam? de quo tu ad me
|
4.1
|
scripsisti, postea quam non auderet reprehendere laudare
|
|
coepisse) nos, ut ostendit, admodum diligit, amplectitur, amat,
|
|
aperte laudat, occulte, sed ita ut perspicuum sit, invidet. nihil
|
|
come, nihil simplex, nihil ἐν τοῖς πολιτικοῖς illustre, nihil
|
5
|
honestum, nihil forte, nihil liberum. sed haec ad te scribam alias
|
|
subtilius. nam neque adhuc mihi satis nota sunt et huic terrae
|
|
filio nescio cui committere epistulam tantis de rebus non audeo.
|
|
Provincias praetores nondum sortiti sunt. res eodem est loci
|
5.1
|
quo reliquisti. τοποθεσίαν quam postulas Miseni et Puteolorum
|
|
includam orationi meae. 'a. d. iii Non. Dec.' mendose fuisse
|
|
animadverteram. quae laudas ex orationibus, mihi crede,
|
|
valde mihi placebant, sed non audebam antea dicere. nunc
|
5
|
vero, quod a te probata sunt, multo mihi Ἀττικώτερα videntur.
|
|
in illam orationem Metellinam addidi quaedam. liber tibi
|
|
mittetur, quoniam te amor nostri φιλορήτορα reddidit.
|
|
Novi tibi quidnam scribam? quid? etiam. Messalla consul
|
6.1
|
Autronianam domum emit HS <³⁰cxxxiiii>³⁰. 'quid id ad me?'
|
|
inquis. tantum, quod ea emptione et nos bene emisse iudicati
|
|
sumus et homines intellegere coeperunt licere amicorum
|
|
facultatibus in emendo ad dignitatem aliquam pervenire.
|
5
|
Teucris illa lentum negotium est, sed tamen est in spe. tu ista
|
|
confice. a nobis liberiorem epistulam exspecta. vi Kal. Febr.
|
|
M. Messalla M. Pisone coss.
|
|