vi Kal. Febr. 61 (§6)
CICERO ATTICO SAL.
Accepi tuas tris iam epistulas, unam a M. Cornelio quam a 1.13.1.1
Tribus ei Tabernis, ut opinor, dedisti, alteram quam mihi
Canusinus tuus hospes reddidit, tertiam quam, ut scribis, iam
ora soluta de phaselo dedisti; quae fuerunt omnes, <ut> rheto-
rum pueri loquuntur, cum humanitatis sparsae sale tum insignes 5
amoris notis. quibus epistulis sum equidem abs te lacessitus ad
rescribendum, sed idcirco sum tardior quod non invenio fide-
lem tabellarium. quotus enim quisque est qui epistulam paulo
graviorem ferre possit nisi eam perlectione relevarit? accedit eo
quod mihi non, ut quisque in Epirum proficiscitur<, ita ad te 10
proficisci videtur>. ego enim te arbitror caesis apud Amal-
theam tuam victumeis statim esse ad Sicyonem oppugnandum
profectum, neque tamen id ipsum certum habeo, quando ad
Antonium proficiscare aut quid in Epiro temporis ponas. ita
neque Achaicis hominibus neque Epiroticis paulo liberiores 15
litteras committere audeo.
  Sunt autem post discessum a me tuum res dignae litteris 2.1
nostris, sed non committendae eius modi periculo ut aut
interire aut aperiri aut intercipi possint. primum igitur scito
primum me non esse rogatum sententiam praepositumque
esse nobis pacificatorem Allobrogum, idque admurmurante 5
senatu neque me invito esse factum. sum enim et ab observando
homine perverso liber et ad dignitatem in re publica retinendam
contra illius voluntatem solutus, et ille secundus in dicendo
locus habet auctoritatem paene principis, voluntatem non nimis
devinctam beneficio consulis. tertius est Catulus, quartus, si 10
etiam hoc quaeris, Hortensius. consul autem ipse parvo animo
et pravo tamen, cavillator genere illo moroso quod etiam sine
dicacitate ridetur, facie magis quam facetiis ridiculus, nihil agens
in re publica, seiunctus ab optimatibus, a quo nihil speres boni rei
publicae quia non vult, nihil metuas mali quia non audet. eius 15
autem collega et in me perhonorificus et partium studiosus ac
defensor bonarum. qui nunc leviter inter se dissident, sed 3.1
vereor ne hoc quod infectum est serpat longius. credo enim te
audisse, cum apud Caesarem pro populo fieret, venisse eo
muliebri vestitu virum, idque sacrificium cum virgines in-
staurassent, mentionem a Q. Cornificio in senatu factam (is 5
fuit princeps, ne tu forte aliquem nostrum putes); postea rem
ex senatus consulto ad virgines atque pontifices relatam idque
ab iis nefas esse decretum; deinde ex senatus consulto consules
rogationem promulgasse; uxori Caesarem nuntium remisisse.
in hac causa Piso amicitia P. Clodi ductus operam dat ut ea 10
rogatio quam ipse fert, et fert ex senatus consulto et de religione,
antiquetur. Messalla vehementer adhuc agit <et> severe. boni
viri precibus Clodi removentur a causa, operae comparantur.
nosmet ipsi, qui Lycurgei a principio fuissemus, cottidie de-
mitigamur. instat et urget Cato. quid multa? vereor ne haec 15
†iniecta† a bonis, defensa ab improbis magnorum rei publicae
malorum causa sit.
  Tuus autem ille amicus (scin quem dicam? de quo tu ad me 4.1
scripsisti, postea quam non auderet reprehendere laudare
coepisse) nos, ut ostendit, admodum diligit, amplectitur, amat,
aperte laudat, occulte, sed ita ut perspicuum sit, invidet. nihil
come, nihil simplex, nihil ἐν τοῖς πολιτικοῖς illustre, nihil 5
honestum, nihil forte, nihil liberum. sed haec ad te scribam alias
subtilius. nam neque adhuc mihi satis nota sunt et huic terrae
filio nescio cui committere epistulam tantis de rebus non audeo.
  Provincias praetores nondum sortiti sunt. res eodem est loci 5.1
quo reliquisti. τοποθεσίαν quam postulas Miseni et Puteolorum
includam orationi meae. 'a. d. iii Non. Dec.' mendose fuisse
animadverteram. quae laudas ex orationibus, mihi crede,
valde mihi placebant, sed non audebam antea dicere. nunc 5
vero, quod a te probata sunt, multo mihi Ἀττικώτερα videntur.
in illam orationem Metellinam addidi quaedam. liber tibi
mittetur, quoniam te amor nostri φιλορήτορα reddidit.
  Novi tibi quidnam scribam? quid? etiam. Messalla consul 6.1
Autronianam domum emit HS <³⁰cxxxiiii>³⁰. 'quid id ad me?'
inquis. tantum, quod ea emptione et nos bene emisse iudicati
sumus et homines intellegere coeperunt licere amicorum
facultatibus in emendo ad dignitatem aliquam pervenire. 5
Teucris illa lentum negotium est, sed tamen est in spe. tu ista
confice. a nobis liberiorem epistulam exspecta. vi Kal. Febr.
M. Messalla M. Pisone coss.