v Kal. Febr. 49 (§2) Capuae
|
|
CICERO ATTICO SAL.
|
|
Vt ab urbe discessi, nullum adhuc intermisi diem quin
|
7.15.1.1
|
aliquid ad te litterarum darem, non quo haberem magno
|
|
opere quid scriberem sed ut loquerer tecum absens; quo
|
|
mihi, cum coram id non licet, nihil est iucundius.
|
|
Capuam cum venissem a. d. vi Kal., pridie quam has
|
2.1
|
litteras dedi, consules conveni multosque nostri ordinis.
|
|
omnes cupiebant Caesarem abductis praesidiis stare con-
|
|
dicionibus iis quas tulisset; uni Favonio leges ab illo nobis
|
|
imponi non placebat, sed is <non> auditus in consilio. Cato
|
5
|
enim ipse iam servire quam pugnare mavult; sed tamen ait
|
|
in senatu se adesse velle cum de condicionibus agatur, si
|
|
Caesar adductus sit ut praesidia deducat. ita, quod maxime
|
|
opus est, in Siciliam ire non curat; quod metuo ne obsit, in
|
|
senatu esse vult. Postum<i>us autem, de quo nominatim sena-
|
10
|
tus decrevit ut statim in Siciliam iret Fu<r>fanoque suc-
|
|
cederet, negat se sine Catone iturum et suam in senatu operam
|
|
auctoritatemque quam magni aestimat. ita res ad Fannium
|
|
pervenit. is cum imperio in Siciliam praemittitur.
|
|
In disputationibus nostris summa varietas est. plerique
|
3.1
|
negant Caesarem in condicione mansurum, postulataque
|
|
haec ab eo interposita esse quo minus quod opus esset ad
|
|
bellum a nobis pararetur. ego autem eum puto facturum ut
|
|
praesidia deducat; vicerit enim si consul factus erit, et minore
|
5
|
scelere vicerit quam quo ingressus est. sed accipienda plaga
|
|
est; sumus enim flagitiose imparati cum a militibus tum a
|
|
pecunia, quam quidem omnem non modo privatam quae
|
|
in urbe est sed etiam publicam quae in aerario est illi re-
|
|
liquimus. Pompeius ad legiones Appianas est profectus;
|
10
|
Labienum secum habet. ego tuas opiniones de his rebus ex-
|
|
specto. Formias me continuo recipere cogitabam.
|
|