Id. Febr.(?) 49
CICERO ATTICO SAL.
Non venit idem usu mihi quod tu tibi scribis, 'quotiens 7.26.1.1
exorior'; ego enim nunc <primum> paulum exorior, et maxime
quidem iis litteris quae Roma adferuntur de Domitio, de
Picentium cohortibus. omnia erant facta hoc biduo laetiora.
itaque fuga quae parabatur repressa est. Caesaris interdicta, 5
'si te secundo lumine hic offendero . . . ', respuuntur; bona
de Domitio, praeclara de Afranio fama est.
  Quod me amicissime admones ut me integrum quoad 2.1
possim servem, gratum est; quod addis, ne propensior ad
turpem causam videar, certe videri possum. ego me ducem
in civili bello quoad de pace ageretur n<eg>avi esse, non quin
rectum esset sed quia, quod multo rectius fuit, id mihi 5
fraudem tulit. plane eum cui noster alterum consulatum
deferret et triumphum (at quibus verbis! 'pro tuis rebus
gestis amplissimis') inimicum habere nolueram. ego scio et
quem metuam et quam ob rem. sin erit bellum, ut video fore,
partes meae non desiderabuntur. 10
  De HS xx Terentia tibi rescripsit. Dionysio, dum existi- 3.1
mabam vagos nos fore, nolui molestus esse; tibi autem crebro
ad me scribenti de eius officio nihil rescripsi, quod diem ex
die exspectabam ut statuerem quid esset faciendum. nunc,
ut video, pueri certe in Formiano videntur hiematuri. et 5
ego? nescio. si enim erit bellum, cum Pompeio esse constitui.
quod habebo certi, faciam ut scias. ego bellum foedissimum
futurum puto, nisi qui, ut tu sc<rib>is, Parthicus casus
exstiterit.