iv aut iii Kal. Apr. 49 Formiis Arpinum iter faciens
CICERO ATTICO SAL.
Epistulam meam quod pervulgatam scribis esse non fero 8.9.1.1
moleste, quin etiam ipse multis dedi describendam; ea enim
et acciderunt iam et impendent ut testatum esse velim de
pace quid senserim. cum autem ad eam hortarer eum prae-
sertim hominem, non videbar ullo modo facilius moturus 5
quam si id quod eum hortarer convenire eius sapientiae
dicerem. eam si admirabilem dixi cum eum ad salutem
patriae hortabar, non sum veritus ne viderer adsentari, cui
tali in re libenter me ad pedes abiecissem. qua autem est
'aliquid impertias temporis', non est de pace sed de me ipso 10
et de meo officio ut aliquid cogitet. nam quod testificor me
expertem belli fuisse, etsi id re perspectum est, tamen eo
scripsi quo in suadendo plus auctoritatis haberem; eodemque
pertinet quod causam eius probo.
  Sed quid haec nunc? utinam aliquid profectum esset! ne 2.1
ego istas litteras in contione recitari velim, si quidem ille
ipse ad eundem scribens in publico proposuit epistulam illam
in qua est 'pro tuis rebus gestis amplissimis' (amplioribusne
quam suis, quam Africani? ita tempus ferebat), si quidem 5
etiam vos duo tales ad quintum miliarium, quo nunc ipsum
unde se recipienti, quid agenti, quid acturo? quanto autem
ferocius ille causae suae confidet, cum vos, cum vestri similis
non modo frequentis sed laeto vultu gratulantis viderit!
'num igitur peccamus?' minime vos quidem; sed tamen 10
signa conturbantur quibus voluntas a simulatione distingui
posset. quae vero senatus consulta video? sed apertius quam
proposueram.
  Ego Arpini volo esse prid. Kal., deinde circum villulas 3.1
nostras errare, quas visurum me postea desperavi.