iv Non. Mart. 49 (§2) in Formiano
CICERO ATTICO SAL.
Omnia mihi provisa sunt praeter occultum et tutum iter 8.16.1.1
ad mare superum; hoc enim mari uti non possumus hoc
tempore anni. illuc autem quo spectat animus et quo res
vocat qua veniam? cedendum enim est celeriter, ne forte qua
re impediar atque adliger. nec vero ille me ducit qui videtur; 5
quem ego hominem ἀπολιτικώτατον omnium iam ante
cognoram, nunc vero etiam ἀστρατηγητότατον. non me
igitur is ducit sed sermo hominum qui ad me <a> Philotimo
scribitur; is enim me ab optimatibus ait conscindi. quibus
optimatibus, di boni? qui nunc quo modo occurrunt, quo 10
modo etiam se venditant Caesari! municipia vero deum,
nec simulant, ut cum de illo aegroto vota faciebant. sed plane 2.1
quicquid mali hic Pisistratus non fecit tam gratum est quam
si alium facere prohibuerit. <hunc> propitium sperant, illum
iratum putant. quas fieri censes ἀπαντήσεις ex oppidis,
quos honores? 'metuunt' inquies. credo, sed mehercule illum 5
magis; huius insidiosa clementia delectantur, illius iracundiam
formidant. iudices de cccl<x>, qui praecipue Gnaeo nostro
delectabantur, ex quibus cottidie aliquem video, nescio quas
eius minas horrent. itaque quaero qui sint isti optimates qui
me exturbent cum ipsi domi maneant. sed tamen, quicum- 10
que sunt, 'αἰδέομαι Τρῶας'. etsi qua spe proficiscar video
coniungoque me cum homine magis ad vastandam Italiam
quam ad vincendum parato dominumque exspecto. et quidem
cum haec scribebam iiii Non. iam exspectabam aliquid a
Brundisio. quid autem 'aliquid'? quam inde turpiter fugisset, 15
et victor hic qua se referret et quo; quod ubi audissem, si
ille Appia veniret, ego Arpinum cogitabam.