| iv Id. Mart. 49 | |
| <CICERO ATTICO SAL.> | |
| Ego etsi tam diu requiesco quam diu aut ad te scribo aut | 9.4.1.1 |
| tuas litteras lego, tamen et ipse egeo argumento epistularum | |
| et tibi idem accidere certo scio; quae enim soluto animo | |
| familiariter scribi solent ea temporibus his excluduntur, | |
| quae autem sunt horum temporum ea iam contrivimus. sed | 5 |
| tamen, ne me totum aegritudini dedam, sumpsi mihi quasdam | |
| tamquam θέσεις, quae et πολιτικαὶ sunt et temporum horum, | |
| ut et abducam animum a querelis et in eo ipso de quo agitur | |
| exercear. eae sunt huius modi: | |
| Εἰ μενετέον ἐν τῇ πατρίδι τυραννουμένης αὐτῆς. εἰ παντὶ τρόπῳ | 2.1 |
| τυραννίδος κατάλυσιν πραγματευτέον, κἂν μέλλῃ διὰ τοῦτο περὶ | |
| τῶν ὅλων ἡ πόλις κινδυνεύσειν. εἰ εὐλαβητέον τὸν καταλύοντα μὴ | |
| αὐτὸς αἴρηται. εἰ πειρατέον ἀρήγειν τῇ πατρίδι τυραννουμένῃ | |
| καιρῷ καὶ λόγῳ μᾶλλον ἢ πολέμῳ. εἰ πολιτικὸν τὸ ἡσυχάζειν | 5 |
| ἀναχωρήσαντά ποι τῆς πατρίδος τυραννουμένης ἢ διὰ παντὸς | |
| ἰτέον κινδύνου τῆς ἐλευθερίας πέρι. εἰ πόλεμον ἐπακτέον τῇ | |
| χώρᾳ καὶ πολιορκητέον αὐτὴν τυραννουμένην. εἰ καὶ μὴ δοκιμά- | |
| ζοντα τὴν διὰ πολέμου κατάλυσιν τῆς τυραννίδος συναπογραπτέον | |
| ὅμως τοῖς ἀρίστοις. εἰ τοῖς εὐεργέταις καὶ φίλοις συγκινδυνευτέον | 10 |
| ἐν τοῖς πολιτικοῖς κἂν μὴ δοκῶσιν εὖ βεβουλεῦσθαι περὶ τῶν ὅλων. | |
| εἰ ὁ μεγάλα τὴν πατρίδα εὐεργετήσας δι’ αὐτό τε τοῦτο ἀνήκεστα | |
| παθὼν καὶ φθονηθεὶς κινδυνεύσειεν ἂν ἐθελοντὴς ὑπὲρ τῆς πατρίδος | |
| ἢ ἐφετέον αὐτῷ ἑαυτοῦ ποτε καὶ τῶν οἰκειοτάτων ποιεῖσθαι πρό- | |
| νοιαν ἀφεμένῳ τὰς πρὸς τοὺς ἰσχύοντας διαπολιτείας. | 15 |
| In his ego me consultationibus exercens et disserens in | 3.1 |
| utramque partem tum Graece tum Latine et abduco parum- | |
| per animum a molestiis et τῶν προὔργου τι delibero. sed | |
| vereor ne tibi ἄκαιρος sim; si enim recte ambulavit is qui | |
| hanc epistulam tulit, in ipsum tuum diem incidit. | 5 |