xiii vel xii Kal. Apr. 49
|
|
<CICERO ATTICO SAL.>
|
|
Legebam tuas litteras xiii Kal., cum mihi epistula adfertur
|
9.12.1.1
|
a Lepta circumvallatum esse Pompeium, ratibus etiam exitus
|
|
portus teneri. non me dius fidius prae lacrimis possum re-
|
|
liqua nec cogitare nec scribere. misi ad te exemplum. miseros
|
|
nos! cur non omnes fatum illius una exsecuti sumus? ecce
|
5
|
autem a Matio et Trebatio eadem, quibus Minturnis obvii
|
|
Caesaris tabellarii. torqueor infelix, ut iam illum Mucianum
|
|
exitum exoptem. at quam honesta, at quam expedita tua
|
|
consilia, quam evigilata tuis cogitationibus, qua itineris, qua
|
|
navigationis, qua congressus sermonisque cum Caesare!
|
10
|
omnia cum honesta tum cauta. in Epirum vero invitatio
|
|
quam suavis, quam liberalis, quam fraterna!
|
|
De Dionysio sum admiratus, qui apud me honoratior fuit
|
2.1
|
quam apud Scipionem Panaetius; a quo impurissime haec
|
|
nostra fortuna despecta est. odi hominem et odero; utinam
|
|
ulcisci possem! sed illum ulciscentur mores sui.
|
|
Tu, quaeso, nunc vel maxime quid agendum nobis sit
|
3.1
|
cogita. populi Romani exercitus Cn. Pompeium circumsedet,
|
|
fossa et vallo saeptum tenet, fuga prohibet: nos vivimus, et
|
|
stat urbs ista, praetores ius dicunt, aediles ludos parant, viri
|
|
boni usuras perscribunt, ego ipse sedeo! coner illuc ire ut
|
5
|
insanus, implorare fidem municipiorum? boni non sequentur,
|
|
leves irridebunt, rerum novarum cupidi, victores praesertim
|
|
et armati, vim et manus adferent. quid censes igitur? ecquid-
|
4.1
|
nam est tui consili ad finem huius miserrimae vitae? nunc
|
|
doleo, nunc torqueor, cum quidem aut sapiens videor quod
|
|
una non ierim aut felix fuisse. mihi contra; numquam enim
|
|
illius victoriae socius esse volui, calamitatis mallem fuisse.
|
5
|
quid ego nunc tuas litteras, quid tuam prudentiam aut
|
|
benevolentiam implorem? actum est. nulla re iam possum
|
|
iuvari, qui ne quid optem quidem iam habeo nisi ut aliqua
|
|
inimici misericordia liberemur.
|
|