xiii vel xii Kal. Apr. 49
<CICERO ATTICO SAL.>
Legebam tuas litteras xiii Kal., cum mihi epistula adfertur 9.12.1.1
a Lepta circumvallatum esse Pompeium, ratibus etiam exitus
portus teneri. non me dius fidius prae lacrimis possum re-
liqua nec cogitare nec scribere. misi ad te exemplum. miseros
nos! cur non omnes fatum illius una exsecuti sumus? ecce 5
autem a Matio et Trebatio eadem, quibus Minturnis obvii
Caesaris tabellarii. torqueor infelix, ut iam illum Mucianum
exitum exoptem. at quam honesta, at quam expedita tua
consilia, quam evigilata tuis cogitationibus, qua itineris, qua
navigationis, qua congressus sermonisque cum Caesare! 10
omnia cum honesta tum cauta. in Epirum vero invitatio
quam suavis, quam liberalis, quam fraterna!
  De Dionysio sum admiratus, qui apud me honoratior fuit 2.1
quam apud Scipionem Panaetius; a quo impurissime haec
nostra fortuna despecta est. odi hominem et odero; utinam
ulcisci possem! sed illum ulciscentur mores sui.
  Tu, quaeso, nunc vel maxime quid agendum nobis sit 3.1
cogita. populi Romani exercitus Cn. Pompeium circumsedet,
fossa et vallo saeptum tenet, fuga prohibet: nos vivimus, et
stat urbs ista, praetores ius dicunt, aediles ludos parant, viri
boni usuras perscribunt, ego ipse sedeo! coner illuc ire ut 5
insanus, implorare fidem municipiorum? boni non sequentur,
leves irridebunt, rerum novarum cupidi, victores praesertim
et armati, vim et manus adferent. quid censes igitur? ecquid- 4.1
nam est tui consili ad finem huius miserrimae vitae? nunc
doleo, nunc torqueor, cum quidem aut sapiens videor quod
una non ierim aut felix fuisse. mihi contra; numquam enim
illius victoriae socius esse volui, calamitatis mallem fuisse. 5
quid ego nunc tuas litteras, quid tuam prudentiam aut
benevolentiam implorem? actum est. nulla re iam possum
iuvari, qui ne quid optem quidem iam habeo nisi ut aliqua
inimici misericordia liberemur.