Kal. vel iv Non. Apr. 49 Arpini
CICERO ATTICO SAL.
Ego meo Ciceroni, quoniam Roma caremus, Arpini potis- 9.19.1.1
simum togam puram dedi, idque municipibus nostris fuit
gratum. etsi omnis et illos et qua iter feci maestos adflictosque
vidi; tam tristis et tam atrox est ἀναθεώρησις huius ingentis
mali. dilectus habentur, in hiberna deducuntur. ea quae 5
etiam cum a bonis viris, cum iusto in bello, cum modeste
fiunt, tamen ipsa per se molesta sunt, quam censes acerba
nunc esse, cum a perditis in civili nefario bello petulantissime
fiant? cave autem putes quemquam hominem in Italia tur-
pem esse qui hinc absit. vidi ipse Formiis universos neque me- 10
hercule [numquam] homines putavi; et noram omnis, sed
numquam uno loco videram.
  Pergamus igitur quo placet et nostra omnia relinquamus. 2.1
proficiscamur ad eum cui gratior noster adventus erit quam si
una fu<g>issemus. tum enim eramus in maxima spe, nunc ego
quidem in nulla; nec praeter me quisquam Italia cessit nisi
qui hunc inimicum sibi putaret. nec mehercule hoc facio rei 5
publicae causa, quam funditus deletam puto, sed ne quis me
putet ingratum in eum qui me levavit iis incommodis quibus
idem adfecerat, et simul quod ea quae fiunt aut quae certe
futura sunt videre non possum. etiam equidem senatus con-
sulta facta quaedam iam puto, utinam in Vulcati sententiam! 10
sed quid refert? est enim una sententia omnium. sed erit
immitissimus Servius, qui filium misit ad effligendum Cn.
Pompeium aut certe capiendum cum Pontio Titiniano. etsi
hic quidem timoris causa, ille vero—sed stomachari desina-
mus et aliquando sentiamus nihil nobis nisi, id quod minime 15
vellem, spiritum reliquum esse.
  Nos, quoniam superum mare obsidetur, infero navigabimus 3.1
et, si Puteolis erit difficile, Crotonem petemus aut Thurios et
boni cives amantes patriae mare infestum habebimus. aliam
rationem huius belli gerendi nullam video. in Aegyptum
nos abdemus. exercitu pares esse non possumus. pacis fides 5
nulla est. sed haec satis deplorata sunt.
  Tu velim litteras Cephalioni des de omnibus rebus actis, 4.1
denique etiam de sermonibus hominum, nisi plane obmu-
tuerunt. ego tuis consiliis usus sum maximeque quod et
gravitatem in congressu nostro tenui quam debui et ut ad
urbem non accederem perseveravi. quod superest, scribe, 5
quaeso, quam accuratissime (iam enim extrema sunt) quid
placeat, quid censeas; etsi iam nulla dubitatio est. tamen si
quid vel potius quicquid veniet in mentem scribas velim.