Kal. vel iv Non. Apr. 49 Arpini
|
|
CICERO ATTICO SAL.
|
|
Ego meo Ciceroni, quoniam Roma caremus, Arpini potis-
|
9.19.1.1
|
simum togam puram dedi, idque municipibus nostris fuit
|
|
gratum. etsi omnis et illos et qua iter feci maestos adflictosque
|
|
vidi; tam tristis et tam atrox est ἀναθεώρησις huius ingentis
|
|
mali. dilectus habentur, in hiberna deducuntur. ea quae
|
5
|
etiam cum a bonis viris, cum iusto in bello, cum modeste
|
|
fiunt, tamen ipsa per se molesta sunt, quam censes acerba
|
|
nunc esse, cum a perditis in civili nefario bello petulantissime
|
|
fiant? cave autem putes quemquam hominem in Italia tur-
|
|
pem esse qui hinc absit. vidi ipse Formiis universos neque me-
|
10
|
hercule [numquam] homines putavi; et noram omnis, sed
|
|
numquam uno loco videram.
|
|
Pergamus igitur quo placet et nostra omnia relinquamus.
|
2.1
|
proficiscamur ad eum cui gratior noster adventus erit quam si
|
|
una fu<g>issemus. tum enim eramus in maxima spe, nunc ego
|
|
quidem in nulla; nec praeter me quisquam Italia cessit nisi
|
|
qui hunc inimicum sibi putaret. nec mehercule hoc facio rei
|
5
|
publicae causa, quam funditus deletam puto, sed ne quis me
|
|
putet ingratum in eum qui me levavit iis incommodis quibus
|
|
idem adfecerat, et simul quod ea quae fiunt aut quae certe
|
|
futura sunt videre non possum. etiam equidem senatus con-
|
|
sulta facta quaedam iam puto, utinam in Vulcati sententiam!
|
10
|
sed quid refert? est enim una sententia omnium. sed erit
|
|
immitissimus Servius, qui filium misit ad effligendum Cn.
|
|
Pompeium aut certe capiendum cum Pontio Titiniano. etsi
|
|
hic quidem timoris causa, ille vero—sed stomachari desina-
|
|
mus et aliquando sentiamus nihil nobis nisi, id quod minime
|
15
|
vellem, spiritum reliquum esse.
|
|
Nos, quoniam superum mare obsidetur, infero navigabimus
|
3.1
|
et, si Puteolis erit difficile, Crotonem petemus aut Thurios et
|
|
boni cives amantes patriae mare infestum habebimus. aliam
|
|
rationem huius belli gerendi nullam video. in Aegyptum
|
|
nos abdemus. exercitu pares esse non possumus. pacis fides
|
5
|
nulla est. sed haec satis deplorata sunt.
|
|
Tu velim litteras Cephalioni des de omnibus rebus actis,
|
4.1
|
denique etiam de sermonibus hominum, nisi plane obmu-
|
|
tuerunt. ego tuis consiliis usus sum maximeque quod et
|
|
gravitatem in congressu nostro tenui quam debui et ut ad
|
|
urbem non accederem perseveravi. quod superest, scribe,
|
5
|
quaeso, quam accuratissime (iam enim extrema sunt) quid
|
|
placeat, quid censeas; etsi iam nulla dubitatio est. tamen si
|
|
quid vel potius quicquid veniet in mentem scribas velim.
|
|