viii Id. Mart. 47 (§2)
|
|
CICERO ATTICO SAL.
|
|
Confectus iam cruciatu maximorum dolorum ne si sit quidem
|
11.11.1.1
|
quod ad te debeam scribere facile id exsequi possim, hoc minus
|
|
quod res nulla est quae scribenda sit, cum praesertim ne spes
|
|
quidem ulla ostendatur fore melius. ita iam ne tuas quidem
|
|
litteras exspecto, quamquam semper aliquid adferunt quod
|
5
|
velim. qua re tu quidem scribito, cum erit cui des. ego tuis
|
|
proximis, quas tamen iam pridem accepi, nihil habeo quod
|
|
rescribam. longo enim intervallo video mutata esse omnia;
|
|
illa esse firma quae debeant, nos stultitiae nostrae gravissimas
|
|
poenas pendere.
|
10
|
P. Sallustio curanda sunt HS xxx, quae accepi a Cn.
|
2.1
|
Sallustio. velim videas ut sine mora curentur. de ea re scripsi
|
|
ad Terentiam. atque hoc ipsum iam prope consumptum est.
|
|
qua re id quoque velim cum illa videas, ut sit qui utamur. hic
|
|
fortasse potero sumere si sciam istic paratum fore; sed prius
|
5
|
quam id scirem nihil sum ausus sumere. qui sit omnium rerum
|
|
status noster vides. nihil est mali quod non et sustineam et
|
|
exspectem. quarum rerum eo gravior est dolor quo culpa
|
|
maior. ille in Achaia non cessat de nobis detrahere. nihil
|
|
videlicet tuae litterae profecerunt. vale. viii Id. Mart.
|
10
|