xvii Kal. Quint. 47 (§3)
|
|
<CICERO ATTICO SAL.>
|
|
Ego cum Sallustio Ciceronem ad Caesarem mittere cogitabam;
|
11.17a.1.1
|
Tulliam autem non videbam esse causam cur diutius mecum
|
|
tanto in communi maerore retinerem. itaque matri eam, cum
|
|
primum per ipsam liceret, e<r>am remissurus. †pro ea quem
|
|
ad modum consolandis scripsisti† putato ea me scripsisse quae
|
5
|
tu ipse intellegis responderi potuisse.
|
|
Quod Oppium tecum scribis locutum, non abhorret a mea
|
2.1
|
suspicione eius oratio. sed non dubito quin istis persuaderi
|
|
nullo modo possit ea quae faciant mihi probari posse, quoquo
|
|
modo loquar. ego tamen utar moderatione qua potero; quam-
|
|
quam quid mea intersit ut eorum odium subeam non intellego.
|
5
|
Te iusta causa impediri quo minus ad nos venias video, idque
|
3.1
|
mihi valde molestum est. illum ab Alexandria discessisse nemo
|
|
nuntiat constatque ne profectum quidem illim quemquam post
|
|
Id. Mart. nec post Id. Dec. ab illo datas ullas litteras. ex quo
|
|
intellegis illud de litteris a. d. v Id. Febr. datis, quod inane esset
|
5
|
etiam si verum esset, non verum esse. L. Terentium discessisse
|
|
ex Africa scimus Paestumque venisse. quid is adferat aut quo
|
|
modo exierit aut quid in Africa fiat scire velim. dicitur enim
|
|
per Nasidium emissus esse. id quale sit velim, si inveneris, ad
|
|
me scribas. de HS x, ut scribis, faciam. vale. xvii[i] Kal.
|
10
|
Quint.
|
|