xvii Kal. Quint. 47 (§3)
<CICERO ATTICO SAL.>
Ego cum Sallustio Ciceronem ad Caesarem mittere cogitabam; 11.17a.1.1
Tulliam autem non videbam esse causam cur diutius mecum
tanto in communi maerore retinerem. itaque matri eam, cum
primum per ipsam liceret, e<r>am remissurus. †pro ea quem
ad modum consolandis scripsisti† putato ea me scripsisse quae 5
tu ipse intellegis responderi potuisse.
  Quod Oppium tecum scribis locutum, non abhorret a mea 2.1
suspicione eius oratio. sed non dubito quin istis persuaderi
nullo modo possit ea quae faciant mihi probari posse, quoquo
modo loquar. ego tamen utar moderatione qua potero; quam-
quam quid mea intersit ut eorum odium subeam non intellego. 5
  Te iusta causa impediri quo minus ad nos venias video, idque 3.1
mihi valde molestum est. illum ab Alexandria discessisse nemo
nuntiat constatque ne profectum quidem illim quemquam post
Id. Mart. nec post Id. Dec. ab illo datas ullas litteras. ex quo
intellegis illud de litteris a. d. v Id. Febr. datis, quod inane esset 5
etiam si verum esset, non verum esse. L. Terentium discessisse
ex Africa scimus Paestumque venisse. quid is adferat aut quo
modo exierit aut quid in Africa fiat scire velim. dicitur enim
per Nasidium emissus esse. id quale sit velim, si inveneris, ad
me scribas. de HS x, ut scribis, faciam. vale. xvii[i] Kal. 10
Quint.