prid. Id. Mart. 45
<CICERO ATTICO SAL.>
Est hic quidem locus amoenus et in mari ipso, qui et Antio et 12.19.1.1
Circeis aspici possit; sed ineunda nobis ratio est quem ad
modum in omni mutatione dominorum, quae innumerabiles
fieri possunt in infinita posteritate, si modo haec stabunt, illud
quasi consecratum remanere possit. equidem iam nihil egeo 5
vectigalibus et parvo contentus esse possum. cogito interdum
trans Tiberim hortos aliquos parare et quidem ob hanc causam
maxime. nihil enim video quod tam celebre esse possit. sed
quos, coram videbimus, ita tamen ut hac aestate fanum ab-
solutum sit. tu tamen cum Apella Chio confice de columnis. 10
  De Cocceio et Libone quae scribis approbo, maxime quae de 2.1
iudicatu meo. de sponsu, si quid perspexeris; et tamen quid
procuratores Cornifici dicant velim scire, ita ut in ea re te, cum
tam occupatus sis, non multum operae velim ponere. de
Antonio Balbus quoque ad me cum Oppio conscripsit idque 5
tibi placuisse ne perturbarer. illis egi gratias. te tamen, ut iam
ante ad te scripsi, scire volo me neque isto nuntio esse pertur-
batum nec iam ullo perturbatum iri.
  Pansa si hodie, ut putabas, profectus est, posthac iam incipito 3.1
scribere ad me de Bruti adventu quid exspectes, id est quos ad
dies. id, si scies ubi iam sit, facile coniectura adsequere.
  Quod ad Tironem de Terentia scribis, obsecro te, mi Attice, 4.1
suscipe totum negotium. vides et officium agi meum quod-
dam, cui tu es conscius, et, ut non nulli putant, Ciceronis rem.
me quidem id multo magis movet, quod mihi est et sanctius et
antiquius, praesertim cum hoc alterum neque sincerum neque 5
firmum putem fore.