vi Id. Quint. 45 in Tusculano
<CICERO ATTICO SAL.>
Antemeridianis tuis litteris heri statim rescripsi; nunc respondeo 13.23.1.1
vespertinis. Brutus mallem me arcesseret. nam et aequius erat,
cum illi iter instaret et subitum et longum, et mehercule nunc,
cum ita simus adfecti ut non possimus plane simul vivere
(intellegis enim profecto in quo maxime posita sit συμβίωσις), 5
facile patiebar nos potius Romae una esse quam in Tusculano.
  Libri ad Varronem non morabuntur. sunt enim adfecti, ut 2.1
vidisti; tantum librariorum menda tolluntur. de quibus libris
scis me dubitasse, sed tu videris. item quos Bruto mittimus in
manibus habent librarii.
  Mea mandata, ut scribis, explica. quamquam ista retentione 3.1
omnis ait uti Trebatius; quid tu istos putas? nosti domum.
qua re confice εὐλαβῶς. incredibile est quam ego ista non
curem. omni tibi adseveratione adfirmo, quod mihi credas
velim, mihi maiori offensioni esse quam delectationi possessiun- 5
culas meas. magis enim doleo me non habere cui tradam quam
habere qui utar. atque illud Trebatius se tibi dixisse narrabat;
tu autem veritus es fortasse ne ego invitus audirem. fuit id
quidem humanitatis, sed, mihi crede, iam ista non curo. qua re
da te in sermonem et praesta et confice et ita cum Polla 10
loquere ut te cum illo Scaeva loqui putes nec existimes eos qui
non debita consectari soleant quod debeatur remissuros. de die
tantum videto, et id ipsum bono modo.