vi Id. Quint. 45 in Tusculano
|
|
<CICERO ATTICO SAL.>
|
|
Antemeridianis tuis litteris heri statim rescripsi; nunc respondeo
|
13.23.1.1
|
vespertinis. Brutus mallem me arcesseret. nam et aequius erat,
|
|
cum illi iter instaret et subitum et longum, et mehercule nunc,
|
|
cum ita simus adfecti ut non possimus plane simul vivere
|
|
(intellegis enim profecto in quo maxime posita sit συμβίωσις),
|
5
|
facile patiebar nos potius Romae una esse quam in Tusculano.
|
|
Libri ad Varronem non morabuntur. sunt enim adfecti, ut
|
2.1
|
vidisti; tantum librariorum menda tolluntur. de quibus libris
|
|
scis me dubitasse, sed tu videris. item quos Bruto mittimus in
|
|
manibus habent librarii.
|
|
Mea mandata, ut scribis, explica. quamquam ista retentione
|
3.1
|
omnis ait uti Trebatius; quid tu istos putas? nosti domum.
|
|
qua re confice εὐλαβῶς. incredibile est quam ego ista non
|
|
curem. omni tibi adseveratione adfirmo, quod mihi credas
|
|
velim, mihi maiori offensioni esse quam delectationi possessiun-
|
5
|
culas meas. magis enim doleo me non habere cui tradam quam
|
|
habere qui utar. atque illud Trebatius se tibi dixisse narrabat;
|
|
tu autem veritus es fortasse ne ego invitus audirem. fuit id
|
|
quidem humanitatis, sed, mihi crede, iam ista non curo. qua re
|
|
da te in sermonem et praesta et confice et ita cum Polla
|
10
|
loquere ut te cum illo Scaeva loqui putes nec existimes eos qui
|
|
non debita consectari soleant quod debeatur remissuros. de die
|
|
tantum videto, et id ipsum bono modo.
|
|