iv Id. Quint. 45
|
|
<CICERO ATTICO SAL.>
|
|
De Andromene ut scribis ita putaram. scisses enim mihique
|
13.25.1.1
|
dixisses. tu tamen ita mihi de Bruto scribis ut de te nihil.
|
2.1
|
quando autem illum putas? nam ego Romam prid. Id. Bruto
|
|
ita volui scribere (sed, quoniam tu te legisse scribis, fui fortasse
|
|
ἀσαφέστερος), me ex tuis litteris intellexisse nolle eum me quasi
|
|
prosequendi sui causa Romam nunc venire. sed, quoniam iam
|
5
|
adest meus adventus, fac, quaeso, ne quid eum Idus impediant
|
|
quo minus suo commodo in Tusculano sit. nec enim ad
|
|
tabulam eum desideraturus eram (in tali enim negotio cur tu
|
|
unus non satis es?), sed ad testamentum volebam, quod iam
|
|
malo alio die, ne ob eam causam Romam venisse videar.
|
10
|
scripsi igitur ad Brutum iam illud quod putassem Idibus nihil
|
|
opus esse. velim ergo totum hoc ita gubernes ut ne minima
|
|
quidem re ulla Bruti commodum impediamus.
|
|
Sed quid est tandem quod perhorrescas quia tuo periculo
|
3.1
|
iubeam libros dari Varroni? etiam nunc si dubitas, fac ut
|
|
sciamus. nihil est enim illis elegantius. volo Varronem, prae-
|
|
sertim cum ille desideret; sed est, ut scis, 'δεινὸς ἀνήρ· τάχα
|
|
κεν καὶ ἀναίτιον αἰτιόῳτο'. ita mihi saepe occurrit vultus
|
5
|
eius querentis fortasse vel hoc, meas partis in iis libris copiosius
|
|
defensas esse quam suas, quod mehercule non esse intelleges, si
|
|
quando in Epirum veneris. nam nunc Alexionis epistulis
|
|
cedimus. sed tamen ego non despero probatum iri Varroni et
|
|
id, quoniam impensam fecimus in macrocolla, facile patior
|
10
|
teneri. sed etiam atque etiam dico, tuo periculo fiet. qua re si
|
|
addubitas, ad Brutum transeamus; est enim is quoque Anti-
|
|
ochius. o Academiam volaticam et sui similem! modo huc,
|
|
modo illuc. sed, quaeso, epistula mea ad Varronem valdene
|
|
tibi placuit? male mi sit si umquam quicquam tam enitar.
|
15
|
ergo [at ego] ne Tironi quidem dictavi, qui totas περιοχὰς
|
|
persequi solet, sed Spintharo syllabatim.
|
|