ex. Dec. 45
|
|
<CICERO ATTICO SAL.>
|
|
Venit ille ad me 'καὶ μάλα κατηφής'. et ego '"σὺ δὲ δὴ τί
|
13.42.1.1
|
σύννους;"' 'rogas?' inquit, 'cui iter instet et iter ad bellum,
|
|
idque cum periculosum tum etiam turpe!' 'quae vis igitur?'
|
|
inquam. 'aes' inquit 'alienum, et tamen ne viaticum quidem
|
|
habeo.' hoc loco ego sumpsi quiddam de tua eloquentia; nam
|
5
|
tacui. at ille: 'sed me maxime angit avunculus.' 'quidnam?'
|
|
inquam. 'quod mihi' inquit 'iratus est.' 'cur pateris?' inquam,
|
|
'malo enim ita dicere quam cur committis?' 'non patiar' inquit;
|
|
'causam enim tollam.' et ego: 'rectissime quidem; sed si grave
|
|
non est, velim scire quid sit causae.' 'quia, dum dubitabam
|
10
|
quam ducerem, non satis faciebam matri; ita ne illi quidem.
|
|
nunc nihil mihi tanti est. faciam quod volunt.' 'feliciter velim'
|
|
inquam, 'teque laudo. sed quando?' 'nihil ad me' inquit 'de
|
|
tempore, quoniam rem probo.' 'at ego' inquam 'censeo prius
|
|
quam proficiscaris. ita patri quoque morem gesseris.' 'faciam'
|
15
|
inquit 'ut censes.' hic dialogus sic conclusus est.
|
|
Sed heus tu, diem meum scis esse iii Non. Ian.; aderis igitur.
|
2.1
|
Scripseram iam: ecce tibi orat Lepidus ut veniam. opinor,
|
3.1
|
augures vult habere ad templum effandum. eatur; μὴ σκόρδου.
|
|
videbimus te igitur.
|
|