Iun. 59 Romae
CICERO ATTICO SAL.
Accepi aliquot epistulas tuas, ex quibus intellexi quam sus- 2.18.1.1
penso animo et sollicito scire averes quid esset novi. tenemur
undique, neque iam quo minus serviamus recusamus sed mor-
tem et eiectionem quasi maiora timemus, quae multo sunt
minora. atque hic status, qui una voce omnium gemitur, <neque 5
facto> neque verbo cuiusquam sublevatur. σκοπὸς est, ut suspi-
cor, illis qui tenent nullam cuiquam largitionem relinquere. unus
loquitur et palam adversatur adulescens Curio. huic plausus
maximi, consalutatio forensis perhonorifica, signa praeterea
benevolentiae permulta a bonis impertiuntur. Fufium clamori- 10
bus et conviciis et sibilis consectantur. his ex rebus non spes sed
dolor est maior, cum videas civitatis voluntatem solutam,
virtutem adligatam.
  Ac ne forte quaeras κατὰ λεπτὸν de singulis rebus, universa res 2.1
eo est deducta spes ut nulla sit aliquando non modo privatos
verum etiam magistratus liberos fore. hac tamen in oppressione
sermo in circulis dumtaxat et in conviviis est liberior quam fuit.
vincere incipit timorem dolor, sed ita ut omnia sint plenissima 5
desperationis. habet etiam Campana lex exsecrationem in
contione candidatorum, si mentionem fecerint, quo aliter ager
possideatur atque ut ex legibus Iuliis. non dubitant iurare ceteri;
Laterensis existimatur laute fecisse quod tribunatum pl. petere
destitit ne iuraret. 10
  Sed de re publica non libet plura scribere. displiceo mihi nec 3.1
sine summo scribo dolore. me tueor ut oppressis omnibus non
demisse, ut tantis rebus gestis parum fortiter. a Caesare valde
liberaliter invitor in legationem illam, sibi ut sim legatus, atque
etiam libera legatio voti causa datur. sed haec et praesidi apud 5
pudorem Pulchelli non habet satis et a fratris adventu me
ablegat; illa et munitior est et non impedit quo minus adsim
cum velim. hanc ego teneo, sed usurum me non puto; neque
tamen scit quisquam. non libet fugere, aveo pugnare. magna
sunt hominum studia. sed nihil adfirmo; tu hoc silebis. 10
  De Statio manu misso et non nullis aliis rebus angor equidem, 4.1
sed iam prorsus occallui. tu vellem ego vel cuperem adesses;
nec mihi consilium nec consolatio deesset. sed ita te para ut, si
inclamaro, advoles.