| vi Non. Mai. 44 (§1) | |
| CICERO ATTICO SAL. | |
| v<i> Non. conscendens ab hortis Cluvianis in phaselum epico- | 14.16.1.1 |
| pum has dedi litteras, cum Piliae nostrae villam ad Lucrinum, | |
| vilicos, procuratores tradidissem. ipse autem eo die in Paeti | |
| nostri tyrotarichum imminebam; perpaucis diebus in Pom- | |
| peiano, post in haec Puteolana et Cumana regna †renavigare†. | 5 |
| o loca ceteroqui valde expetenda, interpellantium autem multi- | |
| tudine paene fugienda! | |
| Sed ad rem ut veniam, o Dolabellae nostri magnam ἀρι- | 2.1 |
| στείαν! quanta est ἀναθεώρησισ! equidem laudare eum et | |
| hortari non desisto. recte tu omnibus epistulis significas quid de | |
| re, quid de viro sentias. mihi quidem videtur Brutus noster iam | |
| vel coronam auream per forum ferre posse. quis enim audeat | 5 |
| violare proposita cruce aut saxo, praesertim tantis plausibus, | |
| tanta approbatione infimorum? | |
| Nunc, mi Attice, me fac ut expedias. cupio, cum Bruto | 3.1 |
| nostro adfatim satis fecerim, excurrere in Graeciam. magni | |
| interest Ciceronis vel mea potius vel mehercule utriusque me | |
| intervenire discenti. nam epistula Leonidae quam ad me misisti | |
| quid habet, quaeso, in quo magno opere laetemur? numquam | 5 |
| ille mihi satis laudari videbitur cum ita laudabitur, 'quo modo | |
| nunc est'. non est fidentis hoc testimonium, sed potius timentis. | |
| Herodi autem mandaram ut mihi κατὰ μίτον scriberet; a quo | |
| adhuc nulla littera est. vereor ne nihil habuerit quod mihi, cum | |
| cognossem, iucundum putaret fore. | 10 |
| Quod ad Xenonem scripsisti, valde mihi gratum est; nihil | 4.1 |
| enim deesse Ciceroni cum ad officium tum ad existimationem | |
| meam pertinet. Flammam Flaminium audio Romae esse. ad | |
| eum scripsi me tibi mandasse per litteras ut de Montani negotio | |
| cum eo loquerere, et velim cures epistulam quam ad eum misi | 5 |
| reddendam, et ipse, quod commodo tuo fiat, cum eo collo- | |
| quare. puto, si quid in homine pudoris est, praestaturum eum, | |
| ne sero cum damno dependatur. de Attica pergratum mihi | |
| fecisti quod curasti ut ante scirem recte esse quam non belle | |
| fuisse. | 10 |