v Id. Mai. 44 (§1) Puteolis
|
|
<CICERO ATTICO SAL.>
|
|
Cum paulo ante dedissem ad te Cassi tabellario litteras, v Id.
|
14.21.1.1
|
venit noster tabellarius et quidem, portenti simile, sine tuis
|
|
litteris. sed cito conieci Lanuvi te fuisse. Eros autem festinavit
|
|
ut ad me litterae Dolabellae perferrentur, non de re mea
|
|
(nondum enim meas acceperat) sed rescripsit ad eas quarum
|
5
|
exemplum tibi miseram sane luculente.
|
|
Ad me autem, cum Cassi tabellarium dimisissem, statim
|
2.1
|
Balbus. o dei boni, quam facile perspiceres timere otium! et
|
|
nosti virum, quam tectus. sed tamen Antoni consilia narrabat;
|
|
illum circumire veteranos ut acta Caesaris sancirent idque
|
|
se facturos esse iurarent, ut arma omnes haberent eaque duumviri
|
5
|
omnibus mensibus inspicerent. questus est etiam de sua invidia
|
|
eaque omnis eius oratio fuit ut amare videretur Antonium.
|
|
quid quaeris? nihil sinceri.
|
|
Mihi autem non est dubium quin res spectet ad castra. acta enim
|
3.1
|
illa res est animo virili, consilio puerili. quis enim hoc non vidit,
|
|
regni heredem relictum? quid autem absurdius? 'hoc metuere,
|
|
alterum in metu non ponere'! quin etiam hoc ipso tempore
|
|
multa ὑποσόλοικα. Ponti Neapolitanum a matre tyrannoctoni
|
5
|
possideri! legendus mihi saepius est 'Cato maior' ad te missus.
|
|
amariorem enim me senectus facit. stomachor omnia. sed mihi
|
|
quidem βεβίωται; viderint iuvenes. tu mea curabis, ut curas.
|
|
Haec scripsi seu dictavi apposita secunda mensa apud
|
4.1
|
Vestorium. postridie apud Hirtium cogitabam et quidem
|
|
Πεντέλοιπον. sic hominem traducere ad optimatis paro. λῆρος
|
|
πολύσ! nemo est istorum qui otium non timeat. qua re talaria
|
|
videamus; quidvis enim potius quam castra.
|
5
|
Atticae salutem plurimam velim dicas. exspecto Octavi
|
|
contionem et si quid aliud, maxime autem ecquid Dolabella
|
|
tinniat an in meo nomine tabulas novas fecerit.
|
|