c. vii Id. Iun. 44 Anti(?)
<CICERO ATTICO SAL.>
Antium veni ante H. vi. Bruto iucundus noster adventus. 15.11.1.1
deinde multis audientibus, Servilia, Tertulla, Porcia, quaerere
quid placeret. aderat etiam Favonius. ego, quod eram meditatus
in via, suadere ut uteretur Asiatica curatione frumenti; nihil esse
iam reliqui quod ageremus nisi ut salvus esset; in eo etiam ipsi 5
rei publicae esse praesidium. quam orationem cum ingressus
essem, Cassius intervenit. ego eadem illa repetivi. hoc loco
fortibus sane oculis Cassius (Martem spirare diceres) se in
Siciliam non iturum. 'egone ut beneficium accepissem contu-
meliam?' 'quid ergo agis?' inquam. at ille in Achaiam se 10
iturum. 'quid tu' inquam, 'Brute?' 'Romam' inquit, 'si tibi
videtur.' 'mihi vero minime; tuto enim non eris.' 'quid? si
possem esse, placeretne?' 'atque ut omnino neque nunc neque
ex praetura in provinciam ires; sed auctor non sum ut te urbi
committas.' dicebam ea quae tibi profecto in mentem veniunt 15
cur non esset tuto futurus.
  Multo inde sermone querebantur, atque id quidem Cassius 2.1
maxime, amissas occasiones Decimumque graviter accusabant.
<ad> ea negabam oportere praeterita, adsentiebar tamen.
cumque ingressus essem dicere quid oportuisset, nec vero quic-
quam novi sed ea quae cottidie omnes, nec tamen illum locum 5
attingerem, quemquam praeterea oportuisse tangi, sed senatum
vocare, populum ardentem studio vehementius incitare, totam
suscipere rem publicam, exclamat tua familiaris 'hoc vero
neminem umquam audivi!' ego <me> repressi. sed et Cassius
mihi videbatur iturus (etenim Servilia pollicebatur se cura- 10
turam ut illa frumenti curatio de senatus consulto tolleretur) et
noster Brutus cito deiectus est de illo inani sermone <quo se
Romae> velle esse dixerat. constituit igitur ut ludi absente se
fierent suo nomine. proficisci autem mihi in Asiam videbatur
ab Antio velle. 15
  Ne multa, nihil me in illo itinere praeter conscientiam meam 3.1
delectavit. non enim fuit committendum ut ille ex Italia prius
quam a me conventus esset discederet. hoc dempto munere
amoris atque offici sequebatur ut mecum ipse 'ἡ δεῦρ’ ὁδός
σοι τί δύναται νῦν, θεοπρόπε;' prorsus dissolutum offendi 5
navigium vel potius dissipatum. nihil consilio, nihil ratione,
nihil ordine. itaque etsi ne antea quidem dubitavi, tamen nunc
eo minus, evolare hinc idque quam primum, 'ubi nec Pelopi-
darum facta neque famam audiam'.
  Et heus tu! ne forte sis nescius, Dolabella me sibi legavit 4.1
a. d. iii Non. [Apriles]. id mihi heri vesperi nuntiatum est.
votiva ne tibi quidem placebat; etenim erat absurdum, quae si
stetisset res publica vovissem, ea me eversa illa vota dissolvere.
et habent, opinor, liberae legationes definitum tempus lege 5
Iulia nec facile addi potest †adeo† genus legationis ut, cum velis,
introire exire liceat; quod nunc mihi additum est. bella est
autem huius iuris quinquenni licentia. quamquam <quid de>
quinquennio cogitem? contrahi mihi negotium videtur. sed
βλάσφημα mittamus. 10