xi Kal. Quint. 44 (§3)
|
|
<CICERO ATTICO SAL.>
|
|
Narro tibi, Quintus pater exsultat laetitia. scripsit enim filius se
|
15.21.1.1
|
idcirco profugere ad Brutum voluisse quod, cum sibi negotium
|
|
daret Antonius ut eum dictatorem efficeret, praesidium occu-
|
|
paret, id recusasset; recusasse autem se ne patris animum
|
|
offenderet; ex eo sibi illum hostem. 'tum me' inquit 'collegi,
|
5
|
verens ne quid mihi ille iratus tibi noceret [patris scilicet].
|
|
itaque eum placavi. et quidem cccc certa, reliqua in spe.'
|
|
scribit autem Statius illum cum patre habitare velle (hoc vero
|
|
mirum) et id gaudet. ecquem tu illo certiorem nebulonem?
|
|
Ἐποχὴν vestram de re Cani (deliberationis <enim>) probo.
|
2.1
|
nihil eram suspicatus de tabulis, ἀκεραίως restitutam arbitrabar.
|
|
quae differs ut mecum coram, exspectabo. tabellarios quoad
|
|
voles tenebis; es enim occupatus. quod ad Xenonem, probe.
|
|
quod scribo, cum absolvero. Quinto scripsisti te ad eum litteras.
|
5
|
nemo attulerat.
|
|
Tiro negat iam tibi placere Brundisium et quidem dicere
|
3.1
|
aliquid de militibus. at ego iam destinaram, Hydruntem quidem.
|
|
movebant me tuae quinque horae. hic autem quantus πλοῦσ!
|
|
sed videbimus. nullas a te xi Kal. quippe, quid enim iam novi?
|
|
cum primum igitur poteris, venies. ego propero ne ante Sextus,
|
5
|
quem adventare aiunt.
|
|