xvi Kal. Oct. 58 (§3)
|
|
CICERO ATTICO SAL.
|
|
Quoad eius modi mihi a vobis litterae adferebantur ut aliquid
|
3.19.1.1
|
ex iis esset exspectandum, spe et cupiditate Thessalonicae
|
|
retentus sum; postea quam omnis actio huius anni confecta
|
|
nobis videbatur, in Asiam ire nolui, quod et celebritas mihi
|
|
odio est et, si fieret aliquid a novis magistratibus, abesse longe
|
5
|
nolebam. itaque in Epirum ad te statui me conferre, non quo
|
|
mea interesset loci natura qui lucem omnino fugerem, sed et
|
|
ad salutem libentissime ex tuo portu proficiscar et, si ea praecisa
|
|
erit, nusquam facilius hanc miserrimam vitam vel sustentabo
|
|
vel, quod multo est melius, abiecero. <ero> cum paucis;
|
10
|
multitudinem dimittam.
|
|
Me tuae litterae numquam in tantam spem adduxerunt
|
2.1
|
quantam aliorum; ac tamen mea spes etiam tenuior semper
|
|
fuit quam tuae litterae. sed tamen, quoniam coeptum est agi,
|
|
quoquo modo coeptum est et quacumque de causa, non
|
|
deseram neque optimi atque unici fratris miseras ac luctuosas
|
5
|
preces nec Sesti ceterorumque promissa nec spem aerumnosis-
|
|
simae mulieris Terentiae nec miserrimae [mulieris] Tulliolae
|
|
obsecrationem et fidelis litteras tuas. mihi Epirus aut iter ad
|
|
salutem dabit aut quod scripsi supra.
|
|
Te oro et obsecro, T. Pomponi, si me omnibus amplissimis,
|
3.1
|
carissimis iucundissimisque rebus perfidia hominum spoliatum,
|
|
si me a meis consiliariis proditum et proiectum vides, si
|
|
intellegis me coactum ut ipse me et meos perderem, ut me tua
|
|
misericordia iuves et Quintum fratrem, qui potest esse salvus,
|
5
|
sustentes, Terentiam liberosque meos tueare, me, si putas te
|
|
istic visurum, exspectes, si minus, invisas si potes, mihique ex
|
|
agro tuo tantum adsignes quantum meo corpore occupari potest,
|
|
et pueros ad me cum litteris quam primum et quam saepissime
|
|
mittas. data xvi Kal. Oct.
|
10
|