iii aut prid. Non. Mai. 51 Minturnis
CICERO ATTICO SAL.
Ego vero et tuum in discessu vidi animum et meo sum ipse 5.1.1.1
testis; quo magis erit tibi videndum ne quid novi decernatur,
ut hoc nostrum desiderium ne plus sit annuum.
  De Annio Saturnino, curasti probe. de satis dando vero, te 2.1
rogo, quoad eris Romae, tu ut satis des; et sunt aliquot
satisdationes secundum mancipium, veluti Mennianorum
praediorum vel Atilianorum. de Oppio, factum est <ut>
volui, et maxime quo<d de> dccc aperuisti; quae quidem 5
ego utique vel versura facta solvi volo, ne extrema exactio
nostrorum nominum exspectetur.
  Nunc venio ad transversum illum extremae epistulae tuae 3.1
versiculum in quo me admones de sorore. quae res se sic
habet: ut veni in Arpinas, cum ad me frater venisset, in primis
nobis sermo isque multus de te fuit; ex quo ego veni ad ea
quae fueramus ego et tu inter nos de sorore in Tusculano 5
locuti. nihil tam vidi mite, nihil tam placatum quam tum
meus frater erat in sororem tuam, ut, etiam si qua fuerat ex
ratione sumpta offensio, non appareret. ille sic dies. postridie
ex Arpinati profecti sumus. ut in Arcano Quintus maneret
dies fecit; ego Aquini, sed prandimus in Arcano (nosti hunc 10
fundum). quo ut venimus, humanissime Quintus 'Pomponia'
inquit, 'tu invita mulieres, ego vero adscivero pueros'. nihil
potuit, mihi quidem ut visum est, dulcius, idque cum verbis
tum etiam animo ac vultu. at illa audientibus nobis 'ego ipsa
sum' inquit 'hic hospita'; id autem ex eo, ut opinor, quod 15
antecesserat Statius ut prandium nobis videret. tum Quintus
'en' inquit mihi, 'haec ego patior cottidie'. dices 'quid, quaeso, 4.1
istuc erat?' magnum; itaque me ipsum commoverat; sic
absurde et aspere verbis vultuque responderat. dissimulavi
dolens. discubuimus omnes praeter illam, cui tamen Quintus
de mensa misit; illa reiecit. quid multa? nihil meo fratre lenius, 5
nihil asperius tua sorore mihi visum est; et multa praetereo
quae tum mihi maiori stomacho quam ipsi Quinto fuerunt.
ego inde Aquinum. Quintus in Arcano remansit et Aquinum
ad me postridie mane venit mihique narravit nec secum illam
dormire voluisse et cum discessura esset fuisse eius modi 10
qualem ego vidissem. quid quaeris? vel ipsi hoc dicas licet,
humanitatem ei meo iudicio illo die defuisse. haec ad te scripsi,
fortasse pluribus quam necesse fuit, ut videres tuas quoque
esse partis instituendi et monendi.
  Reliquum est ut ante quam proficiscare mandata nostra 5.1
exhaurias, scribas ad me omnia, Pomptinum extrudas, cum
profectus eris cures ut sciam, sic habeas, nihil mehercule te
mihi nec carius esse nec suavius.
  A. Torquatum amantissime dimisi Minturnis, optimum 5
virum; cui me ad te scripsisse aliquid in sermone significes
velim.