c. Mai. 56(?) in Tusculano vel Formiano
MARCUS QUINTO FRATRI SALUTEM
Tu metuis ne me interpelles? primum, si in isto essem, tu 2.9.1.1
scis quid sit interpellare otiantem. sed mehercule mihi docere
videris istius generis humanitatem, qua quidem ego nihil
utor abs te. tu vero ut me et appelles et interpelles et oblo-
quare et colloquare velim. quid enim mihi suavius? non me- 5
hercule quisquam μουσοπάτακτος libentius sua recentia
poemata legit quam ego te audio quacumque de re, publica
privata, rustica urbana. sed mea factum est insulsa verecundia
ut te proficiscens non tollerem. opposuisti semel ἀν<αν>τί-
<λ>εκτον causam, Ciceronis nostri valetudinem: conticui. 10
iterum Cicerones: quievi. nunc mihi iucunditatis plena 2.1
epistula hoc adspersit molestiae, quod videris ne mihi
molestus esses veritus esse atque etiam nunc vereri. litigarem
tecum, si fas esset; sed mehercule, istuc si umquam suspicatus
ero—nihil dicam aliud nisi verebor ne quando ego tibi, cum 5
sum una, molestus sim. video te ingemuisse. sic fit: 'εἰ δείν’
ἔφησας'—numquam enim dicam 'ἔδρασας.'
  Marium autem nostrum in lecticam mehercule coniecis-
sem—non illam regis Ptolomaei Asicianam; memini enim,
cum hominem portarem ad Baias Neapoli octaphoro 10
Asiciano machaerophoris centum sequentibus, miros risus
nos edere cum ille ignarus sui comitatus repente aperuit
lecticam et paene ille timore, ego risu corrui. hunc, ut dico,
certe sustulissem, ut aliquando subtilitatem veteris urbani-
tatis et humanissimi sermonis attingerem. sed hominem 15
infirmum in villam apertam ac ne rudem quidem etiam nunc
invitare nolui. hoc vero mihi peculiare fuerit, hic etiam isto 3.1
frui; nam illorum praediorum scito mihi vicinum Marium
lumen esse. apud Anicium vide<bi>mus ut paratum sit. nos
enim ita philologi sumus ut vel cum fabris habitare possimus.
habemus hanc philosophiam non ab Hymetto sed ab Arce 5
nostra. Marius et valetudine est et natura imbecillior. de 4.1
interpellatione, tantum sumam a vobis temporis ad scriben-
dum quantum dabitis. utinam nihil detis, ut potius vestra
iniuria quam ignavia mea cessem!
  De re publica nimium te laborare doleo et meliorem civem 5
esse quam Philoctetam, qui accepta iniuria ea spectacula
quaerebat quae tibi acerba esse video. amabo te, advola;
consolabor te et omnem abstergebo dolorem. et adduc, si me
amas, Marium. sed approperate. hortus domi est.