ex. Mart. 56
<MARCUS QUINTO FRATRI SALUTEM>
* * * ἀμφιλαφίαν autem illam quam tu soles dicere bono 2.5.1.1
modo desidero, sic prorsus ut advenientem excipiam libenter,
latentem etiam nunc non excitem. tribus locis aedifico,
reliqua reconcinno. vivo paulo liberalius quam solebam.
opus erat. si te haberem, paulisper fabris locum dares. sed 5
et haec, ut spero, brevi inter nos communicabimus.
  Res autem Romanae sese sic habent. consul est egregius 2.1
Lentulus non impediente collega, sic, inquam, bonus ut
meliorem non viderim. dies comitialis exemit omnis; nam
etiam Latinae instaurantur, nec tamen deerant suppli-
cationes. sic legibus perniciosissimis obsistitur, maxime 3.1
Catonis; cui tamen egregie imposuit Milo noster. nam ille
vindex gladiatorum et bestiariorum emerat de Cosconio et
Pomponio bestiarios nec sine iis armatis umquam in publico
fuerat. hos alere non poterat, itaque vix tenebat. sensit Milo. 5
dedit cuidam non familiari negotium qui sine suspicione
emeret eam familiam a Catone. quae simul atque abducta
est, Racilius, qui unus est hoc tempore tribunus pl., rem
patefecit eosque homines sibi emptos esse dixit (sic enim
placuerat) et tabulam proscripsit se familiam Catonianam 10
venditurum. in eam tabulam magni risus consequebantur.
  Hunc igitur Catonem Lentulus a legibus removit et eos
qui de Caesare monstra promulgarunt, quibus intercederet
nemo. nam quod de Pompeio Caninius agit sane quam
refrixit. neque enim res probatur et Pompeius noster in 15
amicitia P. Lentuli vituperatur. et hercule non est idem; nam
apud perditissimam illam atque infimam faecem populi
propter Milonem suboffendit et boni multa ab eo desiderant,
multa reprehendunt. Marcellinus autem hoc uno mihi
quidem non satis facit quod eum nimis aspere tractat, 20
quamquam id senatu non invito facit; quo ego me libentius
a curia et ab omni parte rei publicae subtraho.
  In iudiciis ii sumus qui fuimus. domus celebratur ita ut 4.1
cum maxime. unum accidit <im>prudentia Milonis in com-
modum de Sex. Cloelio, quem neque hoc tempore neque ab
imbecillis accusatoribus mihi placuit accusari. ei tres
sententiae deterrimo in consilio defuerunt. itaque hominem 5
populus revocat et retrahatur necesse est. non enim ferunt
homines et, quia cum apud suos diceret paene damnatus est,
vident damnatum. ea ipsa in re Pompei offensio nobis
obstitit. senatorum enim urna copiose absolvit, equitum
adaequavit, tribuni aerarii condemnarunt. sed hoc incom- 10
modum consolantur cottidianae damnationes inimicorum,
in quibus me perlibente Sevius adlisus est, ceteri conciduntur.
C. Cato contionatus est comitia haberi non siturum si sibi
cum populo dies agendi essent exempti. Appius a Caesare
nondum redierat. 15
  Tuas mirifice litteras exspecto; atque adhuc clausum mare 5.1
fuisse scio, sed quosdam venisse tamen Ostiam dicebant qui
te unice laudarent plurimique in provincia fieri dicerent.
eosdem aiebant nuntiare te prima navigatione transmis-
surum. id cupio et, quamquam te ipsum scilicet maxime, 5
tamen etiam litteras tuas ante exspecto.
  Mi frater, vale.