Id. Mai. 43 in castris
|
|
<BRUTUS CICERONI SALUTEM>
|
|
* * * nunc, Cicero, nunc agendum est ne frustra oppressum
|
12.1.1
|
esse Antonium gavisi simus neu semper primi cuiusque mali
|
|
excidendi <cura> causa sit ut aliud renascatur illo peius.
|
|
nihil iam neque opinantibus aut patientibus nobis adversi
|
2.1
|
evenire potest in quo non cum omnium culpa tum praecipue
|
|
tua futura sit, cuius tantam auctoritatem senatus ac populus
|
|
Romanus non solum esse patitur sed etiam cupit quanta
|
|
maxima in libera civitate unius esse potest. quam tu non
|
5
|
solum bene sentiendo sed etiam prudenter tueri debes;
|
|
prudentia porro, quae tibi superest, nulla abs te desideratur
|
|
nisi modus in tribuendis honoribus. alia omnia sic adsunt ut
|
|
cum quolibet antiquorum comparari possint tuae virtutes.
|
|
unum hoc <a> grato animo liberalique profectum, cautiorem
|
10
|
ac moderatiorem liberalitatem desiderant. nihil enim senatus
|
|
cuiquam dare debet quod male cogitantibus exemplo aut
|
|
praesidio sit. itaque timeo de consulatu, ne Caesar tuus
|
|
altius se escendisse putet decretis tuis quam inde, si consul
|
|
factus sit, escensurum. quod si Antonius ab alio relictum
|
3.1
|
regni instrumentum occasionem regnandi habuit, quonam
|
|
animo fore putas si quis auctore non tyranno interfecto sed
|
|
ipso senatu putet se imperia quaelibet concupiscere posse?
|
|
qua re tum et felicitatem et providentiam laudabo tuam cum
|
5
|
exploratum habere coepero Caesarem honoribus quos
|
|
acceperit extraordinariis fore contentum. 'alienae igitur'
|
|
inquies 'culpae me reum subicies?' prorsus alienae, si
|
|
provideri potuit ne exsisteret. quod utinam inspectare posses
|
|
timorem de illo meum!
|
10
|
His litteris scriptis consulem te factum audivimus. tum
|
4.1
|
vero incipiam proponere mihi rem publicam iustam et iam
|
|
suis nitentem viribus si istuc videro.
|
|
Filius valet et in Macedoniam cum equitatu praemissus
|
|
est.
|
5
|
Id. Mai. ex castris.
|
|