prid. Id. Apr. 43 Romae
|
|
CICERO BRUTO SALUTEM
|
|
Datis mane a. d. iii Id. Apr. Scaptio litteris eodem die tuas
|
4.1.1
|
accepi Kal. Apr. Dyrrachio datas vesperi. itaque mane prid.
|
|
Id. Apr., cum a Scaptio certior factus essem non esse eos
|
|
profectos quibus pridie dederam et statim ire, hoc paululum
|
|
exaravi ipsa in turba matutinae salutationis.
|
5
|
De Cassio laetor et rei publicae gratulor, mihi etiam qui
|
2.1
|
repugnante et irascente Pansa sententiam dixerim ut
|
|
Dolabellam bello Cassius persequeretur. et quidem audacter
|
|
dicebam sine nostro senatus consulto iam illud eum bellum
|
|
gerere. de te etiam dixi tum quae dicenda putavi. haec ad
|
5
|
te oratio perferetur, quoniam te video delectari Philippicis
|
|
nostris.
|
|
Quod me de Antonio consulis, quoad Bruti exitum cogno-
|
3.1
|
rimus custodiendum puto. ex his litteris quas mihi misisti,
|
|
Dolabella Asiam vexare videtur et in ea se gerere taeterrime.
|
|
compluribus autem scripsisti Dolabellam a Rhodiis esse
|
|
exclusum; qui si ad Rhodum accessit, videtur mihi Asiam
|
5
|
reliquisse. id si ita est, istic tibi censeo commorandum; sin
|
|
eam semel cepit, a t<e> in Asiam censeo persequendum.
|
|
nihil mihi videris hoc tempore melius acturus.
|
|
Quod egere te duabus necessariis rebus scribis, supple-
|
4.1
|
mento et pecunia, difficile consilium est. non enim mihi
|
|
occurrunt facultates quibus uti te posse videam praeter illas
|
|
quas senatus decrevit, ut pecunias a civitatibus mutuas
|
|
sumeres. de supplemento autem non video quid fieri possit.
|
5
|
tantum enim abest ut Pansa de exercitu suo aut dilectu tibi
|
|
aliquid tribuat ut etiam moleste ferat tam multos ad te ire
|
|
voluntarios, quo modo equidem credo, quod his rebus quae
|
|
in Italia decernuntur nullas copias nimis magnas esse
|
|
arbitretur, quo modo autem multi suspicantur, <quod> ne
|
10
|
te quidem nimis firmum esse velit; quod ego non suspicor.
|
|
Quod scribis te ad Tertiam sororem <et matrem> scrip-
|
5.1
|
sisse ut ne prius ederent ea quae gesta a Cassio essent quam
|
|
mihi visum esset, video te veritum esse id quod verendum
|
|
fuit, ne animi partium Caesaris, quo modo etiam nunc
|
|
[partes] appellantur, vehementer commoverentur. sed ante
|
5
|
quam tuas litteras accepimus, audita res erat et pervulgata.
|
|
tui etiam tabellarii ad multos familiaris tuos litteras attule-
|
|
rant. qua re neque supprimenda res erat, praesertim cum id
|
|
fieri non posset, neque, si posset, non divulgandam potius
|
|
quam occultandam putaremus.
|
10
|
De Cicerone meo et, si tantum est in eo quantum scribis,
|
6.1
|
tantum scilicet quantum debeo gaudeo et, si quod amas eum
|
|
eo maiora facis, id ipsum incredibiliter gaudeo, a te eum
|
|
diligi.
|
|