| Ex Euripide | |
| Cic. Off. 3.108 | |
| iuravi lingua, mentem iniuratam gero. | 36.1 |
| Cic. Off. 3.82 | |
| nam si violandum est ius, regnandi gratia | 37.1 |
| violandum est: aliis rebus pietatem colas. | |
| Cic. Tusc. 4.63 | |
| neque tam terribilis ulla fando oratio est | 38.1 |
| nec sors nec ira caelitum invectum malum, | |
| quod non natura humana patiendo ecferat. | |
| Cic. Fin. 2.105 | |
| suavis laborum est praeteritorum memoria. | 39.1 |
| Cic. Tusc. 3.29 | |
| nam qui haec audita a docto meminissem viro, | 40.1 |
| futuras mecum commentabar miserias: | |
| aut mortem acerbam aut exili maestam fugam | |
| aut semper aliquam molem meditabar mali, | |
| ut, si qua invecta diritas casu foret, | 5 |
| ne me inparatum cura laceraret repens. | |
| Cic. Tusc. 1.115 | |
| nam nos decebat coetus celebrantis domum | 41.1 |
| lugere, ubi esset aliquis in lucem editus, | |
| humanae vitae varia reputantis mala: | |
| at qui labores morte finisset gravis, | |
| hunc omni amicos laude et laetitia exsequi. | 5 |
| Cic. Tusc. 3.59 | |
| mortalis nemo est, quem non adtingit dolor | 42.1 |
| morbusque; multis sunt humandi liberi, | |
| rursum creandi, morsque est finita omnibus. | |
| quae generi humano angorem nequiquam adferunt: | |
| reddenda terrae est terra, tum vita omnibus | 5 |
| metenda, ut fruges: sic iubet Necessitas. | |
| Cic. Tusc. 3.67 | |
| si mihi nunc tristis primum inluxisset dies | 43.1 |
| nec tam aerumnoso navigavissem salo, | |
| esset dolendi causa, ut iniecto eculei | |
| freno repente tactu exagitantur novo; | |
| sed iam subactus miseriis obtorpui. | 5 |
| Cic. N.D. 2.65 | |
| vides sublime fusum, inmoderatum aethera, | 44.1 |
| qui terram tenero circumiectu amplectitur: | |
| hunc summum habeto divum, hunc perhibeto Iovem. | |
| Cic. Div. 2.12 | |
| bene qui coniciet, vatem hunc perhibebo optumum. | 45.1 |