Corporeum autem et aspectabile itemque tractabile
|
13.1
|
omne necesse est esse, quod natum est. Nihil porro
|
|
igni vacuum aspici ac videri potest nec vero tangi,
|
|
quod careat solido, solidum autem nihil, quod terrae
|
|
sit expers; quam ob rem mundum efficere moliens deus
|
5
|
terram primum ignemque iungebat. Omnia autem duo
|
|
ad cohaerendum tertium aliquid anquirunt et quasi
|
|
nodum vinculumque desiderant. Sed vinculorum id est
|
|
aptissimum atque pulcherrimum, quod ex se atque de
|
|
iis, quae stringit, quam maxime unum efficit. Id op-
|
10
|
time adsequitur, quae Graece ἀναλογία, Latine (auden-
|
|
dum est enim, quoniam haec primum a nobis novan-
|
|
tur) conparatio proportiove dici potest. Quando
|
14.1
|
enim trium vel numerorum vel figurarum vel quorum-
|
|
cumque generum contingit ut, quod medium sit, ut
|
|
ei primum proportione, ita id postremo comparetur,
|
|
vicissimque, ut extremum cum medio, sic medium cum
|
5
|
primo conferatur, id, quod medium est, tum primum
|
|
fit, tum postremum, postrema autem et prima media
|
|
fiunt; ita necessitas cogit, ut eadem sint ea, quae
|
|
diiuncta fuerant; eadem autem cum facta sint, effici-
|
|
tur, ut omnia sint unum. Quodsi universi corpus
|
10
|
planum et aequabile explicaretur neque in eo quic-
|
|
quam esset † requisitum, unum interiectum medium et
|
|
se ipsum et ea, quibus esset interpositum, conligaret.
|
|
Sed cum soliditas mundo quaereretur, solida autem
|
15.1
|
omnia uno medio numquam, duobus semper copulen-
|
|
tur, ita contigit, ut inter ignem atque terram aquam
|
|
deus animamque poneret eaque inter se conpararet
|
|
et proportione coniungeret, ut, quem ad modum ignis
|
5
|
animae, sic anima aquae, quodque anima aquae, id
|
|
aqua terrae proportione redderet. Qua ex coniunctione
|
|
caelum ita aptum est, ut sub aspectum et tactum
|
|
cadat. Itaque et ob eam causam et ex iis rebus nu-
|
|
mero quattuor mundi est corpus effectum ea con-
|
10
|
strictum conparatione, qua dixi; ex quo ipse se con-
|
|
cordi quadam amicitia et caritate conplectitur atque
|
|
ita apte cohaeret, ut dissolvi nullo modo queat nisi
|
|
ab eodem, a quo est conligatus. Earum autem quat-
|
16.1
|
tuor rerum, quas supra dixi, sic in omni mundo par-
|
|
tes omnes conlocatae sunt, ut nulla pars huiusce ge-
|
|
neris excederet extra, atque ut in hoc universo ines-
|
|
sent genera illa universa, id ob eas causas, primum
|
5
|
ut mundus animans posset ex perfectis partibus esse
|
|
perfectus, deinde ut unus esset nulla parte, unde alter
|
|
gigneretur, relicta, postremo ne qui morbus eum pos-
|
|
set aut senectus attingere. Omnis enim coagmentatio
|
17.1
|
corporis vel caloris vel frigoris <vi> vel aliqua inpul-
|
|
sione vehementi labefactatur et frangitur et ad morbos
|
|
senectutemque conpellitur. Hanc igitur habuit ratio-
|
|
nem effector mundi et molitor deus, ut unum opus
|
5
|
totum atque perfectum ex omnibus et totis atque per-
|
|
fectis absolveret, quod omni morbo et senio vacaret.
|
|
Formam autem et maxime cognatam et decoram dedit.
|
|
A quo enim animanti omnis reliquos contineri vellet
|
|
animantes, hunc ea forma figuravit, qua una omnes
|
10
|
formae reliquae concluduntur, et globosum est fabri-
|
|
catus, quod σφαιροειδές Graeci vocant, cuius omnis
|
|
extremitas paribus a medio radiis attingitur, idque ita
|
|
tornavit, ut nihil efficere posset rotundius, nihil aspe-
|
|
ritatis ut haberet, nihil offensionis, nihil incisum an-
|
15
|
gulis, nihil anfractibus, nihil eminens, nihil lacunosum,
|
|
omnesque partes simillimas omnium, quod eius iudicio
|
|
praestabat dissimilitudini similitudo. Omni autem to-
|
18.1
|
tam figuram mundi levitate circumdedit. Nec enim
|
|
oculis egebat, quia nihil extra, quod cerni posset, re-
|
|
lictum erat, nec auribus, quia ne quod audiretur qui-
|
|
dem, neque erant anima circumfusa extrema mundi,
|
5
|
ut respirationem requireret, nec vero desiderabat aut
|
|
alimenta corporis aut detractionem confecti et con-
|
|
sumpti cibi; neque enim ulla decessio fieri poterat
|
|
neque accessio, nec vero erat unde. Itaque se ipse
|
|
consumptione et senio alebat sui, cum ipse per se et a
|
10
|
se et pateretur et faceret omnia. Sic enim ratus est ille,
|
|
qui ista iunxit et condidit, ipsum se contentum esse
|
|
mundum neque egere altero. Itaque ei nec manus
|
19.1
|
adfixit, quoniam nec capiendum quicquam erat nec
|
|
repellendum, nec pedes aut alia membra, quibus in-
|
|
gressum corporis sustineret. Motum enim dedit caelo
|
|
eum, qui figurae eius esset aptissimus, qui unus ex
|
5
|
septem motibus mentem atque intellegentiam cieret
|
|
maxime. Itaque una conversione atque eadem ipse
|
|
circum se torquetur et vertitur. Sex autem reliquos
|
|
motus ab eo separavit itaque ab omni erratione eum
|
|
liberavit. Ad hanc igitur conversionem, quae pedibus
|
10
|
et gradu non egeret, ingrediendi membra non dedit.
|
|