Imago est formae cum forma cum quadam simili-
|
4.62.15
|
tudine conlatio. Haec sumitur aut laudis aut vitupera-
|
|
tionis causa. Laudis causa, sic:
|
|
'Inibat in proelium, corpore tauri validissimi, im-
|
|
petu leonis acerrimi simili.'
|
|
Vituperationis, ut in odium adducat hoc
|
20
|
modo:
|
|
'Iste, qui cottidie per forum medium tamquam
|
|
iubatus draco serpit dentibus aduncis, aspectu vene-
|
|
nato, spiritu rabido, circum inspectans huc et illuc,
|
|
si quem reperiat, cui aliquid mali faucibus adflare,
|
25
|
ore adtingere, dentibus insecare, lingua aspergere
|
|
possit.'
|
|
Ut in invidiam adducat, hoc modo:
|
|
'Iste, qui divitias suas iactat, sicut Gallus e Phry-
|
|
gia aut hariolus quispiam depressus et oneratus auro
|
30
|
clamat et delerat.'
|
|
In contemptionem sic:
|
|
'Iste, qui tamquam coclea abscondens retentat sese
|
|
tacitus, quom domo totus ut comeditur aufertur.'
|
|
Eff<i>ctio est, cum exprimitur atque effingitur ver-
|
63.1
|
bis corporis cuiuspiam forma, quoad satis sit ad in-
|
|
tellegendum, hoc modo:
|
|
'Hunc, iudices, dico, rubrum, brevem, incurv<o>m,
|
|
canum, subcrispum, caesium, cui sane magna est in
|
5
|
mento cicatrix, si quo modo potest vobis in memo-
|
|
riam redire.'
|
|
Habet haec exornatio cum utilitatem, si quem velis
|
|
demonstrare, tum venustatem, si breviter et dilucide
|
|
facta est.
|
10
|
Notatio est, cum alicuius natura certis describi-
|
|
tur signis, quae, sicuti notae quae naturae sunt adtri-
|
|
buta; ut si velis non divitem, sed ostentatorem pecu-
|
|
niosi describere:
|
|
'Iste,' inquies, 'iudices, qui se dici divitem putabat
|
15
|
esse praeclarum, primum nunc videte, quo vultu nos
|
|
intueatur. Nonne vobis videtur dicere: " * * * dant,
|
|
si mihi molesti non essetis?" Cum vero sinistra men-
|
|
tum sublevavit, existimat se gemmae nitore et auri
|
|
splendore aspectus omnium praestringere.—Cum
|
20
|
puerum respicit hunc unum, quem ego novi—vos
|
|
non arbitror—, alio nomine appellat, deinde alio
|
|
atque alio. "At eho tu," inquit, "veni, Sannio, ne
|
|
quid is barbaris turbent;" ut ignoti, qui audient,
|
|
unum putent selegi de multis. Ei dicit in aurem, aut
|
25
|
ut domi lectuli sternantur, aut ab avunculo rogetur
|
|
Aethiops qui ad balineas veniat, aut asturconi locus
|
|
ante ostium suum detur, aut aliquod fragile falsae
|
|
choragium gloriae conparetur. Deinde exclamat, ut
|
|
omnes audiant: "Videto, ut diligenter numeretur, si
|
30
|
potest, ante noctem." Puer, qui iam bene <eri> naturam
|
|
norit: "Tu illo plures mittas oportet," inquit, "si
|
|
hodie vis transnumerari." "Age," inquit, "duc tecum
|
|
Libanum et Sosiam." "Sane." Deinde casu veniunt
|
|
hospites homini, quos iste, dum splendide peregrina-
|
35
|
tur, invitat. Ex ea re homo hercule sane conturba-
|
|
tur; sed tamen a vitio naturae non recedit. "Bene,"
|
|
inquit, "facitis, cum venitis: sed rectius fecissetis, si ad
|
|
me domum recta abissetis." "Id fecissemus," inquiunt
|
|
illi, "si domum novissemus." "At istud quidem facile
|
40
|
fuit undelibet invenire. Verum ite mequum." Secun-
|
|
tur illi. Sermo interea huius consumitur omnis in
|
|
ostentatione: quaerit, in agris frumenta cuiusmodi sint;
|
|
negat se, quia villae incensae sint, accedere posse:
|
|
nec aedificare etiamnunc audere; "tametsi in Tuscu-
|
45
|
lano quidem coepi insanire et in isdem fundamentis
|
|
aedificare." Dum haec loquitur, venit in aedes quas-
|
64.1
|
dam, in quibus sodalicium erat eodem die futurum;
|
|
quo iste pro notitia domnaedi <i>am i<t> in<t>ro cum hospi-
|
|
tibus. "Hic," inquit, "habito." Perspicit argentum,
|
|
quod erat expositum, visit triclinium stratum: probat.
|
5
|
Accedit servulus; dicit homini clare, dominum iam
|
|
venturum, si velit exire. "Itane?" inquit. "Eamus
|
|
hospitis; frater venit ex Falerno: ego illi obviam per-
|
|
gam; vos huc decuma venitote." Hospites discendunt.
|
|
Iste se raptim domum suam conicit; illi decuma,
|
10
|
quo iusserat, veniunt. Quaerunt hunc; reperiunt, do-
|
|
mus cuia sit; in diversorium derisi conferunt sese.
|
|
Vident hominem posteri die; narrant, expostulant, ac-
|
|
cusant. Ait iste eos similitudine loci deceptos angi-
|
|
porto toto deerrasse; contra valetudinem suam ad
|
15
|
noctem multam expectasse. Sannioni puero negotium
|
|
dederat, ut vasa, vestimenta, pueros rogaret: serv<o>lus
|
|
non inurbanus satis strenue et concinne conparat.
|
|
Iste hospites domum deducit: ait se aedes maximas
|
|
cuidam amico ad nuptias commodasse. Nuntiat puer
|
20
|
argentum repeti: pertimuerat enim, qui commodarat.
|
|
"Apage te," inquit, "aedes commodavi, familiam
|
|
dedi: argentum quoque vult? Tametsi hospites habeo,
|
|
tamen utatur licet, nos Samis delectabimur." Quid
|
|
ego, quae deinde efficiat, narem? Eiusmodi est ho-
|
25
|
minis natura, ut quae singulis diebus efficiat gloria
|
|
atque ostentatione, ea vix annuo sermone enarrare
|
|
possim.'
|
|