Imitatio est, qua i<n>pellimur cum diligenti ratione
|
1.3.17
|
ut aliquorum similes in dicendo valeamus esse.
|
|
Exercitatio est a<d>siduus usus consuetudoque di-
|
|
cendi.
|
20
|
Quoniam ergo demonstratum est, quas causas ora-
|
|
torem recipere quasque res habere conveniat,
|
|
nunc, quemadmodum possit oratio ad rationem
|
|
oratoris officii a<d>commodari, dicendum videtur.
|
|
INVENTIO in sex partes orationis consumitur: in
|
4.1
|
exordium, narrationem, divisionem, confirmationem,
|
|
confutationem, conclusionem.
|
|
Exordium est principium orationis, per quod ani-
|
|
mus auditoris constituitur ad audiendum.
|
5
|
Narratio est rerum gestarum aut proinde ut ge-
|
|
starum expositio.
|
|
Divisio est, per quam aperimus, quid conveniat,
|
|
quid in controversia sit, et per quam exponimus, qui-
|
|
bus de rebus simus acturi.
|
10
|
Confirmatio est nostrorum argumentorum ex-
|
|
positio cum a<d>severatione.
|
|
Confutatio est contrariorum locorum dissolutio.
|
|
Conclusio est artificiosus orationis terminus.
|
|
Nunc, quoniam una cum oratoris officiis, quo res
|
15
|
cognitu facilior esset, producti sumus, ut de orationis
|
|
partibus loqueremur et eas ad inventionis rationem
|
|
a<d>commodaremus, de exordio primum dicendum vi-
|
|
detur.
|
|
Causa posita, quo commodius exordiri possimus,
|
5.1
|
genus causae est considerandum. Genera causarum
|
|
sunt qua<t>tuor: honestum, turpe, dubium, humile.
|
|