Cum voluntas scriptoris cum scripto dis- 2.13.1
sidere videbitur, si a scripto dicemus, his locis
utemur: secundum narrationem primum scriptoris con-
laudatione, deinde scripti recitatione; deinde percon-
tatione, scirentne ideo adversarii id scriptum fuisse 5
in lege aut testamento aut stipulatione aut quolibet
scripto, quod ad eam rem pertinebit; deinde con-
latione, quid scriptum sit, quid adversarii se fecisse
dicant, quid iudicem sequi conveniat: utrum id, quod
diligenter perscriptum sit, an id, quod acute sit excogi- 10
tatum; deinde ea sententia, quae ab adversariis sit
excogitata et scripto adtributa, contemnetur et infir-
mabitur. Deinde quaeretur, quid periculi fuerit, si
id voluisset adscribere; aut num non potuerit per-
scribi. Deinde a nobis sententia reperietur et causa 15
proferetur, quare id scriptor senserit, quod scripserit;
et demonstrabitur scriptum illud esse dilucide, bre-
viter, commode, perfecte, cum ratione certa. Deinde
exempla proferentur, quae res, cum ab adversariis
sententia et voluntas adferretur, ab scripto potius iudi- 20
catae sint. Deinde ostendetur, quam periculosum sit
ab scripto recedere. Locus communis est contra eum,
qui, cum fateatur se contra quod legibus sanctum aut
testamento perscriptum sit, fecisse, tamen facti quae-
rat defensionem. 25
  Ab sententia sic dicemus: primum laudabimus 14.1
scriptoris commoditatem atque brevitatem, quod tan-
tum scripserit, quod necesse fuerit; illud quod sine
scripto intellegi potuerit, non necessario scribendum
putarit. Deinde dicemus calumniatoris esse officium 5
verba et litteras sequi, neclegere voluntatem. Deinde
id, quod scriptum sit, aut non posse fieri, aut non lege
non more non natura non aequo et bono posse fieri;
quae omnia noluisse scriptorem quam rectissime
fieri nemo dicet; at ea, quae a nobis facta sint, iustis- 10
sime facta. Deinde contrariam sententiam aut nullam
esse, aut stultam, aut iniustam, aut non posse fieri,
aut non constare cum superioribus et inferioribus
sententiis; aut cum iure communi aut cum aliis legibus
communibus aut cum rebus iudicatis dissentire. 15
Deinde exemplorum a voluntate et contra scriptum
iudicatorum enumeratione, deinde legum a<ut> stipu-
lationum breviter exscriptarum, in quibus intellegatur
scriptorum voluntas, <utemur> expositio<ne>. Locus com-
munis contra eum, qui scriptum recitet et scriptoris 20
voluntatem non interpretetur.